Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.13
Uzun zamandır ilk defa bu kadar sarsılıyorum bir kitap sonrası. Çok kısa sürede bitirip kapağını kapatmama rağmen etkisinden kurtulamıyorum. İki damla yaş süzülüyor yanaklarımdan. Bu denli içimi yakan, hikayenin hakiki olması belkide.
1992 yılında, 3. Sayfa haberlerinin birinden doğuyor hikaye. Perihan Mağden köşe yazarlığı yaptığı için apansız
Okuduğum tarzda dilin dışında bir dile, bol argo kelimelere sahip bir kitaptı ama kitabı kitap yapan da o oldu yoksa Ramazan yeterince anlatılamazdı ve kitap eksik kalırdı diye düşünüyorum. Su içmek gibi sayfalar aktı gitti ve ahh Ali sen neden bankadaki parayı alıp güzel bir yaşam seçmedin diye düşündürttü sonunda da.
Bitti !!!
Hikayenin baş karakterleri bir anne ve kız. Kontrol manyağı, psikopat, hareketleri ve sözleri ile insanın tüylerini diken diken eden, deliler gibi sevdiği kızına zarar gelecek diye çevreye zarar veren bir anne. Ve Bambi öyküsünü seven masum ve güzeller güzeli kızı.
Bu bir kaçış öyküsü. Kadın geçmişinden annesinden babasından kaçıyor. Ama neden kaçıyor kitap boyunca bunu anlamak imkansız. O yüzden kitap çok ortada bitmiş bir sonuca bağlanmadan. Ne yazık ki çok beğendim diyemem bir sonuca bağlansaydı evet güzel diyebilirdim. 5/10
Ali ile Ramazan|Perihan Mağden
İkisi de erkek; tamam. Ama aşıksan ne yazar:
Kime ne yazar!
Ali ile Ramazan'ın yetimhanede başlayan hikayesi 1992'de üçüncü sayfa haberinde son buluyor.
Hergün televizyonlarda izlediğimiz sıradan aşk hikayelerinden değil onlarınki. Adeta aşkın iki cinsiyet arasında değilde iki ruh arasında yaşandığını kanıtlar nitelikte.
Kitap aynı zamanda üzücü Türkiye gerçeklerini de yüzümüze çarpıyor...
Bir kitabı okurken, özellikle de köşe yazısı türünde bir kitapsa, bu kadar sıkıldığımı hatırlamıyorum uzun bir süredir. Popüler kültürü eleştirmek isterken bile popüler kültür malzemelerini ve bakış açısını kullanan Mağden, kitabında da bol bol bahsettiği üzere uyumaktan fırsat bulduğu zamanlarda yazıvermiş gibi bu yazılarını da.
Kitabın ismi ile kitabın içeriği arasında uzaktan yakından hiçbir ilgi YOK. Yok kelimesini büyük yazmış olmam gibi Türkçe'nin kullanım biçemini katledici biçimler yaratmış ve kullanmış yazılarında. Örneğin; basith, 1 dönem, Serengl, Kibirella, sorry demek, başarazan, başaring, sosyetelemesininkler vs. İroni mi yapılıyor? Sanmıyorum.
Kendisini işten atan KARI tabiri hoş değil bir kadın yazarın kaleminden çıkmış olması dolayısıyla özellikle. Şu anda başarıları ile övündüğümüz Zülfü Livaneli ve Yaşar Kemal'e yönelik iğnelemelerinin öngörüsüzlüğünü görmekteyiz geçen yıllar itibariyle. Estetikten dem vurup Sezen Aksu'dan Nükhet Duru'ya kadar birçok ünlüyü yaptırdıkları estetiği taşkalplilikle, benmerkezcilikle, mü-kem-mel suretlere sahiplilikle suçlama havasına bürünmesi kırıcı olmuş.
Kitabın genelini beğenmemekte birlikte "Arıza Kadın Nasıl Yaratılır?" bölümünü beğendim. Kütüphanemden en kısa zamanda çıkaracağım kitapların yanında yerini aldı. İyi okumalar...
Beni çok etkilemişti bu kitap 15 senedir kitaplığımda benimle beraber yaşlanıyor. Sadece bir kere okudum ama hiç unutmadım. Tecrübeme göre bu kadar beğendiğin bir şeyi tekrar okumak insanın anlamdırdığı bazı şeyleri bi tarafına kaçırıyor. Okumayın sevdiklerinizi tekrar sizede kaçmasın
