Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.26
Siz okumayı tercih edin.
Avukat sorar ‘Benim için bu kopyaları incelermisin Bartleby?’
—“Yapmamayı tercih ederim.”
—‘Peki bi postaneye kadar gidip gelirmisin?’
—“Gitmemeyi tercih ederim.”
—‘Bu pasifliğinden bıktım Bartleby,hiçbir işi yapmıyorsun,sana bir hafta mühlet yoksa kovulacaksın.’
—“Kovulmamayı tercih ederim.”
Soluk yüzlü,gözlerinin feri gitmiş,yaşama sevincini kaybetmiş görünen katibin,sessiz bir direnişinden ibaretti 50 sayfalık bu kısa kitap.
Oysaki zaten evsiz barksız,masasının çekmecesindeki birkaç bozuk parasından başka bir malvarlığı yoktur katibin.
Hem kimsesizdir de,hatta akşam yemeği bile yememeyi tercih etmektedir.
Peki bu kadar yokluğun arasında bu direniş ne içindi,hangi varsallığın sancısını dindirmek,çözüm bulmak içindi?
Belkide sahip olduğumuz varlıklardan azade tek insani yanımız,istemediğimizi yapmamakta özgür olmaktır.
50 sayfaya sığdırılabilen uzadıkça uzayan bir ömrün hikayesi.
Çaresizlik içinde ölümü bekleyenlere af;
Vah Bartleby!Vah İnsanlık!
Sevgi ve Muhabbetle..
Tercihlerimiz mi toplumsal baskı mı ...
“Ah Bartleby! Ah insanlık!” En iyi ifade edendir bu ikilemi. Kaderimizi sanırım -etkileme oranı değişse de-
hem kendi irademiz hem de toplum belirliyor. Asla Bartleby kadar umarsız ve uyumsuz bir şekilde direnişçi olmasam da kendi doğrularım ölçüsünde karşı duruşum vardır . Bu benim tercihim.
Ama elbette yaşadığım grup içinde senkronize gidilecek durumların da olduğunu bilip bu doğrultuda hareket ederim . İşte hayata karşı duruşumuzu çok iyi sorgulatan , yolumuzu belirlerken nasıl tavır sergilememiz gerektiği hususunda düşündüren,tam da içinde hissedebildiğim , tavsiye edeceğim bir novella .Ciddi oranda etkilendiğim bir kitap oldu. İyi ki kitaplar var ...
“Yapmamayı tercih ederim”
Gün içinde çok ilginç bir kitap okudum. Yazarıyla ilk tanışmışlığım kuzenim aracılığıyla Katip Bartleby adlı kitap ile oldu. Çok kısa,50 sayfalık bir kitap; ya ne anlatabilir ki diye başlayıp dolu dolu bir içerikle karşılaştım. Kitap şundan bahsediyor bu karakterler mevcut gibi bir giriş ya da inceleme yapamıyorum çünkü Barthleby olsaydı büyük olasılıkla, inceleme yapmamayı tercih ederdi :)
Okuma sırasında dikkatimden kaçmayan noktalardan biriydi; kitap karakterini de etkisi altına alan ‘tercih etmiyorum’ cümlesini kendim de kullanırken bulmam. Sahi en son bir şeyi ne zaman kendi irademizle bile isteye tercih ettik ya da etmedik? İşte,sosyal hayatta, ailede, alışverişte ne zaman gerçekten almamayı,söylememeyi,yapmamayı tercih ettik ya da etmedik? Bartleby’in soğuk ve bilişsel olarak dile getirdiği cümlesini kendi hür irademizle ne zaman kullandık? Kitabın son sayfalarına kadar bu soru beni ciddi anlamda zorladı.
Barthleby sanırım uzunca bir süre hafızamdan silinmeyeceksin ve 2.kez seninle yine karşılacağız.
İnceleme için daha çok şey yazılabilir fakat
ben devam ettirmemeyi tercih ediyorum:)
Kitap listesinde okunmayı bekleyen ya da hala almamış olupta okumayı düşünen herkese tercih etme seçeneceklerinin olduğunu hatırlatıyor ve herkese keyifli okumalar diliyorum:)
Son olarakta Bartleby’i anlatırken geçen şu cümle ile bitirmeyi tercih ediyorum:
“Vücuduna merhem olabilirdim, ama ona acı veren vücudu değil,kederli ruhuydu ve ruhuna ulaşamazdım.”
KATİP BARTLEBY-HERMAN MELVİLLE
SPOİLER
Vah Bartleby,Vah İnsanlık...
Kitaba ilk başladığımda Bartleby karakterine ben de avukatımız kadar garip yaklaştım.Kızdım,garipsedim,anlamsız buldum,anlamaya çalıştım.Bartleby`ın ölülerle içli dışlı bir meslekte olması dahi bana yeterince anlam katmamıştı ta ki kitabın son ve en vurucu cümlesine kadar:Vah Bartleby,vah insanlık.Bartleby`ın hikayesi aslında insanlığın hikayesiydi çünkü.Gördüklerimiz,yaşadıklarımız bize anlamlı gelmiyorsa saçma deriz,kızarız,gıcık oluruz ve maruz kalmaya devam edersek görmezden geliriz.İşte Bartleby böyle öldü.Anlaşılmadı,görmezden gelindi ve o da kendinden vazgeçti.Ve kaçınılmaz son gerçekleşti tıpkı insanlığın başına geldiği gibi.
''Yapmamayı tercih ederim'' demeyi kim bilir ne kadar çok isterdik.
Bir solukta okuduğum ve küçük hacmine rağmen çok derin ve sarsıcı bir kitaptı Katip Bartleby. Henüz yeni bitirdiğim için üzerinde çok düşünecek zamanım olmadı ama hakkında biraz araştırma yapmayı çok istiyorum. Hepimizin çeşitli kalıplara girdiğimiz ortamlarımız, farklı ifadelerle donattığımız maskelerimiz var. Bunların dışına çıkmayı hayatımızın en trajik olayı addediyoruz ve çoğu kez kendimiz (!) olmaktan uzaklaşıyoruz. Hatta pek çoğumuz için 'hayır' demek bile zordur eminim. Bir büroda çalışmaya başlayan Katip Bartleby gerçekten unutulmayacak bir karakter. Onun duruşu, konuşması hatta susuşu bile bir anlama sahip. Onu anlayabilmek için onu keşfetmek, onun hissettiklerini hissetmek gerekiyor. Ancak bunu başarmak çok zor bizim için. Çünkü tek gayemiz, kesintisiz şekilde 'evet'li bir yaşam sürmek. Başkalarının, toplumun beklentilerini hemen gerçekleştirmek ve gerekirse bunun için kendimizden taviz vermek zorundayız. İrademiz, tavrımız, bizi biz yapan her şey bu hayattaki gidişatımızı da belirliyor. Bazen geçip giden hayatı seyretmek yerine, içine girip yaşamamız gerekiyordur belki de. Üzerine konuşulacak daha çok şey var. Şimdilik burada sözlerime son veriyorum. İyi okumalar.
Acıma İle Acı’nın Tarifi Bu Kitapta (Katip Bartleby) / Bekir AKKAYA
Boş konuşmaktan ve yazmaktansa okumanın daha anlamlı olduğunu düşünüyorum. Bildiklerimizden çok fazlası ciddi manada araştırıp emek verenlerin yazdıklarında var. Düşünmeden her önüne gelenin yazdığını takip etmek ve onlardan bir şeyler öğrendiğini düşünmek anlamsız ve bir o
Okurken belli bir yerden sonra bıkkınlık gelse de kitabı bitirdiğim şu saatte ''İyi ki okumuşum!'' diyorum. Kitabın önsözünde belirtildiği gibi Moby Dick, basit bir macera romanı olarak da değerlendirilebilir, altında çok derin anlamlar saklı bir eser olarak da. Fakat ben, bu kitaba yalnızca bir macera romanı demenin Melville'in kalemine haksızlık
Sinir bozucu bir şekilde her şey havada bitiyor gibi ama öyle değil. Yazar Okuyucuyu sürekli olayın içine çekmeye çalışıyor. Kitabın sonunda yazar bir ipucu veriyor ve gerisini okuyucuya bırakıyor. Aslında olay şu: Bartleby i sahibine ulaşmamış bir mektup olarak düşünürsek ve kendisi de zaten bu tür mektupları yakmakla görevli bir memur olarak yıllarca postanede çalışmış. Kendisinin bir gün o mektupların yakıldığı gibi öleceğini biliyordu. Bu yüzden pasif bir direniş olarak her şeyi yapmamaya tercih ediyordu. Yemiyor içmiyordu. Ve kimseye ne bir minnet ne bir nefret duymuyordu. Sadece sahipsiz zarfların içinde ne olduğunun(para,yüzük,arkadaşlık) bir önemi olmadığı gibi yakılacağı günü bekliyordu bu yüzden de kimseyle konuşmuyordu. Çünkü o artık sahibine ulaşmamış bir mektuptur. Ulaşsa da bir şeyi değiştirecek zaman tükenmişti. Sadece ölemeyi bekleyecek sabit bir mekan istiyordu. Bu onun için bir işyeri, bir apartman binası veya bir hapishane olabilirdi. Elbette bu anlamsız bir ölüm değildi. Onun ölümü bize bu hayatta yapmamayı tercih etme, veya gitmeyi gelmeyi tercih etmeme gibi bir hakkımızın olduğunu hatırlatıyor. Ucunda ölüm bile olsa.
