Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.2
140 syf.
10/10 puan verdi
·
Beğendi
“Kıbrıs Türktür, Türk Kalacaktır!”
Böyle bağıra bağıra ellerinde bayraklarla İzmir Lokantasının camlı kapı kanadını, birden arkaya çarptırarak içeriye daldılar…
İçeride kimler mi var?
Elbette Aziz Nesin ve Mansur Tekin.
Devamını, Aziz Baba’nın yeren, güldüren, hüzünlendiren anılarının yer aldığı "Salkım Salkım Asılacak Adamlar" kitabından okumalısınız.
Ben ise burada
96 syf.
10/10 puan verdi
''Budala'' tenceresine, Dostoyevski ve Nietzsche katılarak yapılmış harika bir yemek olmuş desem yeridir.
Ziya Meral yer yer biyografiye kaçarak Dostoyevski ve Nietzsche'yi kısa ve net bir şekilde irdelemiş. Tencereye önce Nietzsche'yi atmış ve onu, dine bakış açısı, üslubu, yaşam tarzı gibi soslarla pişirirken ardından Budala tenceresine Dostoyevski'yi atıp Nietzsche üzerinde yarattığı ve yemeğe asıl tadı veren etkisinin ortaya çıkmasını sağlıyor kısık ateşte. Dostoyevski'yi atmadan önce de onu julyen doğrayıp kimyon, kekik, nane (hayatı, üslubu, düşünceleri) ile harmanlıyor. Sonunda ''Budala'' tenceresinde karışıp muazzam bir yemek haline gelişlerini görmek için tencerenin kapağını açıyor yazarımız. ve buharı çekilirken karşımıza tadından yenmeyecek olan yemeği sunuyor. Tabi yemek kadar onu sunum şekli de önemli. Yazarımız burada Nietzsche'nin Dostoyevski'den fikren ayrıldığı noktaları işleyip kendi fikrinin temellerini nasıl oluşturduğunu gösterirken sofra eşsiz tabak ve bıçaklarla donatılmıştır zaten. Bu durumda bize afiyet olsun demek düşüyor.
96 syf.
·
Puan vermedi
Kısmen biyografi tarzında yazılmış, Nietzsche ve Dostoyevski'yi bu kadar kısa, güzel, yoğun ve net bir şekilde açıklamış bu eser nasıl bu kadar az okunmuş, kitabı bitirdiğimden beri bunu düşünüyorum...
Ben genelde bir yazar okuyorsam, onu daha iyi anlamak adına onun hayatına dair de mutlaka bir şeyler okurum. Hayatını bilmeden okuduğum ile
Ziya Meral "Budala" kavramı üzerinden Dostoyevski ve Nietzsche nin farklı düşünce de olduklarını detaylarıyla yazmış ve temel felsefelerini karşılaştırmıştır.
İki dev adamın ortak paydaları yaşadıkları dönemde ki "ruhsuzluk" ve "tutarsızlığı" görmektir. Onların düşüncelerine yaşadığımız dönem de hâlâ ihtiyacımız olduğuna nedenleriyle yansıtırken, eleştirel yanlarını da bize aktarmıştır.
Budala Romanın da ki karakter incelemesinden sonra, romanın okuyucuya vermek istediği mesajı özetlemiştir.
"Budala Romanın bize bu çağda sunduğu en önemli mesajı; güç kontrol ve hüküm yerine, sevmeyi ve güzelliği seçen insanların "zeki" kitlelerce "aptal" olarak görüleceği ama aslında bu aptallığın tek umudumuz olduğudur ".
(S.90).
Kısa ve öz olarak akıcı bir dille yazıldığı için kolay okunan bir deneme, Dostoyevski'nin romanı okunduktan sonra, inceleme yapmadan önce okunmalı diye düşünüyorum. Okuyucuya roman hakkında farklı bir bakış açısı kazandırırken iki dev adamın felsefeleri hakkında tamamlayıcı bilgiler veriyor.
İyi okumalar dilerim.
Ağlama Karanfil..
18 yıl önce 2004 yılında Mehmet Ocaktan'ın Nesil Yayınlarından bastırıp çıkardığı kitabı 'Yüreğimin Son Kalesi' deneme türünde yayınlanmış bir eser.
Türkiye'nin yıllardır hafızalardan silinmeyen, kanayan yarası olarak durmadan kanatılan meselelerinden biri olan 'başörtüsü düşmanlığı ve yasağı' üzerine serzenişlerini
Nietzsche, Dostoyevski ve Hz. İsa... Yazar Ziya Meral’in –önsözünde belirttiği gibi– en çok ilgisini çeken şahsiyetlermiş. Bu üç şahsiyetin de ortak noktada buluştuğu bir kavram var: “Budala”...
Nietzsche Dostoyevski’den etkileniyor, bunu zaten çoğumuz biliyoruz. Ama Dostoyevski’yi doğru anlıyor mu? Yoksa onun yapıtlarını kendi düşünce sistemine göre mi yorumluyor? Dostoyevski’nin düşüncelerini tam anlayabilmek için birkaç eserini okumak yeterli midir? Zira Nietzsche, çeviri olmamasından dolayı üstadın eserlerinin çok azını okuyor.
Anlatmak istediğini dallandırıp budaklandırmadan anlatan öğretici bir kitap olmuş. Bilgi karmaşası/kirliliği yok. Biyografik özelliklere de sahip. İki düşünürün felsefelerini anlatıp, katıldığı ve katılmadığı yerleri söylemiş Ziya Meral. Bir oturuşta okudum ve hiç sıkmadı. Açıkçası bu kadar az okunmasına da şaşırdım. İçinde biyografik unsurlar barındırmasından dolayı Nietsche’nin eserlerinin okunması şart değil ama Dostoyevski’nin eserlerini –en azından belli başlıları– okuduktan sonra başlansa çok daha verimli ve keyifli olur, bence yani.
İlgisi olanlara kesinlikle önerilir.