Öncelikle çok anlamlı bir kitap okuduğumu söylemem gerekiyor... Kitap insanlığın bir yarasına, çok güzel ve açık bir şekilde değinmiş. Sevgisizlik ... Özellikle ebeveyn sevgisizligi , bir bireyin tüm hayatına ; yoğun acılar, yıkıntılar, yorgunluklar , travmalar bırakır.. Verilmeyen , lütuf olarak görülen her eylem çocuğu yaralar , yaralar kocaman bir derinliği olan acılar bırakır ...
Yazarımızda bir terapist , gerçekleri görebilen ve danışanlarını hayalperest düşüncelerle avutmayan bir kadın bence. Gerçeği göstermeyi düstur edinmiş kendisi , bu tavrı duruşu ve inancı için tebrik ediyorum kendisini.
Ben bir çok kadının bu kitabı okumasını tavsiye ediyorum. İçinde bir yerlerde bir şeyler bulacak , kendisine katacak bence ...
'Sevgisiz Anneler' maceramın sonuna geldim. Ağır travmatik yoksunluklar okudum. Fakat hepsi bir şekilde yeniden tutunup ayağa kalktılar , değiştiler, dönüştüler, büyüdüler. Önce kendilerini sevmeleri gerektiğini , annelerinin yaralarını kabullenmeyi değil de , yanlışlarını görmeyi öğrendiler. Yazarın deyimine göre yaşadıkları acılar , hayatlarına bilgelik kattı ...
Herkese keyifli okumalar dilerim ...
