120 syf.
·
Puan vermedi
"""...Daha çocukken öğrendim bu dünyada kimseyle gerçekten bağ kurulamayacağını..."""'
İtalyan yazar Elio Vittorini den okuduğum ikinci kitap olan "Fil" de de yine yoksululluk edebiyatı üzerinden güzel vurgularla o durumları hissettiğimiz bı kitap sunmuştur. İkinci Dünya savaşı sonrasındaki etkileri anlatan yazar, yine bizden duygularla, içimizden durumları sunar gibiydi.
..."Bu dünyada gerçekten konuşabileceğin insan o kadar az ki," dedi. "Kimse kimseyle doğru dürüst konuşmuyor aslında. Oysa ben birtakım sınırları aşıp konuşmak istemişimdir hep."...
Sessizlik, ekmek, fil üzerinden ölüm, yaşamak temasını yoksulluk, savaş sonrası durumlarla çok güzel işleyen yazar yine beni okurken büyülemiştir. Yazar, özellikle sessizlik kısmındaki güzel ifadelerle o dönemin durumunu çok iyi aktarmış. ..."Siz de bilirsiniz ya, insan bazen sağır olmaz, sadece duymaktan bıkmış olabilir. Böyle olunca da, hiç karşılık vermez kendisine söylenenlere. Ama bu gerçekten duymuyor demek değildir."...
Okumadığım tek kitabı kalan ( 
Kırmızı Karanfil ) yazarı ilk okuduğum 
Sicilya Konuşmaları ile daha çok sevmiştim fakat daha çok kitabını okumak isterdim aktardığı duygu durumları ile. Severek okudum...
