Dünyaya inmiş bir melek ve bunu çözmeye çalışan bir papaz ve diğerleri. H.G. Welles bir dahi, aynı zamanda çok okumuş kendini çok geliştirmiş bir entelektüel. Böyle büyük ve kaliteli insanların kitaplarını okumak ayrı bir zevk aynı zamanda derinlestirici ufuk açtırıcı bir zevk. Bilim felsefe kültür, tarih ile ilgili zeka dolu diyaloglar. Zaman ve mekanın ötesini tasavvur etmeye çalışmalar, bilimi eleştirme tarihî eleştirme vesaire... En azından benim ilgimi çeken bu konular olduğu için, kitaplardaki bu konular daha çok ilgimi çekiyor. Fakat şunu fark ettim, Welles de diğer filozof, yazar, düşünürler gibi bu tür seyleri yani dünyayı,evreni, zamanı ve daha doğrusu bunun ötesini tasavvur ediyor, aşmaya , buranın, bunların dışına çıkmaya çalışıyor ama doğal olarak yapamıyor. Kabaca söylemek gerekirse onda diğer insanlar ve filozoflar gibi,ki bu sav tamamen bana göre, vasata bağlıyor. Bunları görünce aklıma Kant'ın insan aklının sınırları ve düşünülebilecek ve düşünülemeyecek şeyleri geliyor. Bence tarih insan zekasının sınırları nedeniyle devir daim etmekten başka bir şey yapamıyor. Uygarlık kuruldu, bir çok şey değişti en azından değişmiş gibi görünüyor ama düşünce tarzı davranış kalıpları ve bir sürü şeyde en ufak bir değişiklik yok gibi. Ne diyim umarım ben bunun aksini yaparım, ben de ötesini düsünüp vasata bağlamam:) çünkü yeni hep iyidir:)
