Yeşil Renkli Namus Gazı Operası -Aziz Nesin
«Hasan Âli Yücel, bu hikâyeyi oyun olarak yazmamı önermişti. Hikâyemi Yücel'in anısına adıyorum.»
Uvertür
Dünyanın tarihi iki milyar dörtyüz milyon yıllık deniliyor. Benim bitmemiş tarihim, şimdilik elli yıllık. Kelebeğin tarihi bir günlük.
*
Arkeologlar yeraltında yeni bir kent buldular. Bu kentte biçok ileri ulusların
Dışarı Çıkılabilirse!
Tuhaf sessiz, çoğu yaşlı insanlar; gözlerini koca koca açarak etrafa bakınmalarından onların küçük karanlık odalardan, hatta dolaplardan yeni çıkmış olduklarını sanırdınız!
Sayfa 92 - Şule YayınlarıKitabı okudu
Ah, her şey nasıl da çabucak değişiveriyor! Niye mutluluk sonsuza kadar sürmüyor? Sonsuz olsaydı hiç de uzun gelmezdi insana.
Sayfa 120 - Şule YayınlarıKitabı okudu
ÖYKÜLERDEN SEÇTİKLERİM
Uzun bir süredir öykü ağırlıklı okumalar yapmaktayım. Daha önce paylaşmış olduğum bir alıntıda yer aldığı gibi (#69389465), ben de herkesin bir öyküsü, şiiri, şarkısı olması gerektiğini düşünüyorum. Bu nedenle okumuş olduğum 164 tane öykü kitabının içinden bana dokunan öyküleri bir ileti altında paylaşmak istedim.
Bu
Geoffrey Chaucer ve İngiliz Edebiyatı (Başlarken)
Milton ve Shakespeare’le birlikte İngiliz edebiyatının üç devinden biri olan Geoffrey Chaucer tahminen 1340-43 yılları arasında doğmuştur. Babası John Chaucer adında bir şarap tüccarıdır. Chaucer adının geçtiği ilk yazılı belge Ulster kontesi Elizabeth’in 1357 tarihli harcamalar defteridir. Bu defterde, bu isimde bir içoğlanına (page) elbise
Gezegendeki en hızlı öğrenen kişiler çocuklardır ve bu kısmen başkalarının onlar hakkında ne düşündüğünü umursamamalarından kaynaklanır. Başarısızlık konusunda hiçbir şekilde utanç duymazlar. Yürümeyi öğrenirken 300 kez düşer, 300 kere de kalkarlar ve bundan hiç utanmazlar. Sadece yürümek istediklerini bilirler. Büyüdükçe, bu kadar açık kalpli davranmakta zorlanıyoruz. Bir şarkı söyleme ya da belki bir kodlama dersi alabiliyoruz ama şarkıyı yanlış bir tondan söylersek veya kodlama öğrenirken herhangi bir hata yaparsak, utançtan büzülüp olduğumuz yerde kalıyoruz.
Sayfa 155Kitabı okudu
Mutsuzluk. Antov Çehov
Yirmi beş yaşlarında, körpe, alımlı bir kadın olan, noter Lubiantsev’in karısı Sofya Petrovna ile yazlık komşuları avukat İlyin ormandaki bir açıklıkla baş başa, ağır ağır yürüyorlardı. Akşam beş sularıydı. Pamuk yığını görünümündeki bulutlar bütün gökyüzünü kaplamıştı. Pamuk yığınlarının arasından tek tük açık mavi boşluklar gözüküyor, bunlar