Yine yüzünü gördüm yine yüreğim yandı
Dost senin aşkın odu yüreğime dayandı
Görklü yüzünü gören gönlünü sana veren
Belli tapında duran ne doydu ne usandı
Gevherdir senin sözün güneşten arı yüzün
Şekerden tatlı sözün her kim gördü utandı
Bu gönlüm garip idi ciğerim kebbâb idi
Görklü yüzünü gördüm içim dışım bezendi
Yunus Emre bî karar şol hub yüze intizar
Senden ayrılmaz nazar vardı yakıldı yandı
Sayfa 131 - Yunus Emre Hayatı ve Bütün Şiirleri, Iş Bankası Yayınları
Abdülbâki Gölpınarlı
Sanırım, sanatoryum döneminden hemen sonra idi; Abdülbâki Gölpınarlı da Attâr Dükkânı'nın müdâvimlerinden olduydu. Mustafa Ağabey onun Arapça'ya ve Farsça'ya vukûfunu, hâfızasının kudretini ve müdekkikli ğini çok takdîr ederdi.
Ancak, her ikisinin de pekçok değer hükmünde tamâmen zıd oldukları yavaş yavaş ortaya çıkınca ve özellikle de Necmeddin (Okyay) Hoca'nın Toygartepe'deki evinin bahçesinde Necmeddin Hoca, Eşref (Ede) Amca, Mustafa (Düzgünman) Ağabey, Necmeddin Hoca'nın oğlu Sâcid Ağabey, Ali Alparslan ve Abdükbâkî Gölpınarlı'nın katıldıkları bir sohbet esnâsında Abdülbâki Gölpınarlı'nın Şeyhü-l Ekber Muhyiddin İbn Arabî için: "O Şeyhü-l Ekber değil, Şeyhü-l Ekfer'dir (yâni kâfirlerin şeyhidir)" iddiasında bulunması üzerine bu ahbablık hemen o anda, gürültülü bir biçimde ve de bıçakla kesilmiş gibi sona erdi.
Sayfa 50
Hüsn ü Aşk'ın mevzuu
"Spoiler" İçerir
Meb Yayınlar, s. 108-111
Hüsn ü Aşk
Hiç bir eser yoktur ki eski ve tutunmuş eserlerden müteessir olmasın; ibdâ’, önceki eserleri tasarrufla olur; ama taklit derekesinde kalan eser de haklı olarak beğenilmez, yerilir, “Hüsn ü Aşk” ta da, “Hayr-âbâd” da olduğu gibi kuyu var, “Sıfat-ı Pîr-i Hıred” , '“Suhan” ı andırıyor; iple kuyudan çıkmak, iki eserde de var. Fakat Galib’in eserindeki bu benzeyişler, hikâyenin ilcâsiyle olmakta. Nâbî ise, Attâr’ ın hikâyesini, mevzu’ bakımından almış, ona eklentiler yapmıştır.