Üzerine bir sünger çekmesem, haksızlık etmiş olurum.Affetmek, bilhassa gençlik günahlarını affetmek, büyüklüğün şanındandır.
Belki de affetmenin önündeki en büyük engel umuttur . Geçmişin değişeceğini umduğunuz sürece , değişmediği için öfkelenebilirsiniz .
Reklam
96 syf.
7/10 puan verdi
·
Beğendi
·
25 saatte okudu
" İnsan Neyle Yaşar?" yorumum
"İnsan Neyle Yaşar?" "Beyaz Geceler" gibi kısa hikayelerin derlendiği toplandığı 6 hikayeden oluşan bir kitap, kitabı okurken bütün hikayelerin dini öğretilere bağlandığını görmek ilginç bir nokta. Tolstoy'un okuduğum ilk kitabı olduğu için bütün kitaplarında böyle mi bilmiyorum. 1. İnsan Neyle Yaşar? Kıt kanaat geçinen
İnsan Neyle Yaşar?
İnsan Neyle Yaşar?Lev Tolstoy · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 2019194,1bin okunma
288 syf.
3/10 puan verdi
Kitabı beğenmekle birlikte pek çok yerde sıkıntılı olduğunu düşünüyorum. Öncelikle referansların çoğu bir kişiden verilince kitap zaten biraz kısır kalmış, ‘doğrusu bu, eğer böyle düşünmüyorsan sen de yanlışsın’ alt metni - ki bazen açık açık söyleniyor- bilimin değişebilirliğine - konu insanken hele- ters bir tutum ki kitap bir bilim dalı üzerine
İyi Aile Yoktur
İyi Aile YokturNihan Kaya · İthaki Yayınları · 20186,1bin okunma
... öğretmen bunu gördükten sonra kendisine bakan öğrencilere aynen şöyle der şimdi bugüne kadar affetmeyi reddettiğiniz her kişi için bir patates alın o kişinin adını o patatesin üzerine yazıp torbanın içine koyun öğrencilerin bazıları torbalarına 3'er 5'er patates koyar bazıları ise torbaları ağzına kadar doldurmuştur .Meraklı gözlerle kendisine bakıldığını gören öğretmen öğrencilerine aynen şöyle der 1 hafta boyunca nereye giderseniz gidin bu torbaları yanınızdan asla ayıramayacaksınız yattığımız yatakta, bindiğiniz otobüste, okulda ,sıramızın üstünde her ne yaparsanız yapın Bu torbalar sizin yanınızda olacak .Sayılı gün çabuk geçer öğretmen sınıfa girer girmez söyleneni yapmış öğrenciler hemen şikayet etmeye başlar Hocam bu ağır çorbayı her yere taşımak çok zor hem bu patatesler kokmaya başladı vallahi insanlar tuhaf tuhaf bakıyor artık bana hem sıkıldık hem yorulduk .Öğretmen tebessüm ederek ödevin son noktasında öğrencilerine şu dersi verir ,görüyorsunuz ki affetmeyerek asıl kendinizi cezalandırıyorsunuz. Kendinizi ruhumuzda ağır yükler taşımaya mahkum ediyorsunuz affetmeyi karşınızdaki kişiye bir iyilik olarak düşünüyorsunuz oysa affetmek en başta kendinize yaptığınız bir iyiliktir
Af dengesizliğin farkındadır ve bunu kabullenir. Af hesaplaşmanın çok üstüne çıkar. Af, yaşama Ölüm Dağının mükemmel manzarasından bakar ve '' Yeter. Acıya katkıda bulunmayacağım. Onun yerine affedeceğim''
Sayfa 197Kitabı okudu
Reklam
Geri144
450 öğeden 441 ile 450 arasındakiler gösteriliyor.