Cennet, dünyada ekilen hayır ve iyilik tohumlarının sümbüllenerek ebedileştiği bir yerdir. Cennette korku, endişe, hastalık ve yorgunluk yoktur. Oradaki insan fiziksel ve psikolojik bütün problemlerden arınmıştır. Özlem ve hayallere ulaşmanın memleketidir orası. Mutluluğun hem sürekli hem de zirvede olduğu yerdir... İnsanın sıkışıp kalmadığı, itilip kakılmadığı, zahmet ve zorlukların onun yakasından tutmadığı bir yaşamdır cennet yaşamı... Cennete ermek demek, akılda ve bedende kesintisiz ve eksiksiz bir sağlığa ermek demektir. Hastalıkların ve üzüntülerin hepsinden ebediyen kurtuluş demektir. İhtiyarlığın yanına sokulamadığı bitimsiz bir gençlik demektir. Yanına ölümün asla yaklaşamadığı sonu gelmez bir hayat demektir. Cennetin bir mutluluk memleketi olması sebebiyle dünyadaki sıkıntılı, zor, sarsıcı hadiselerin hiçbiri orada yaşanmayacak; insanın nimetlerle arasındaki çalış-kazan, zorlanarak elde et sistemi de orada bulunmayacaktır. İlahi ikram ve nimetlerin sürekliliğinden emin olarak yaşamak... Ömrün ve mutluluğun kesintiye uğramayacağı gerçeğinden şüphe duymadan yaşamak... Ölmek veya yok olmak endişesini hiç ama hiç taşımadan yaşamak... Yaşamak diye işte buna denir:
"Ne mutlu bize ki, artık bir daha ölmeyeceğiz, değil mi? Önceki ölümümüzden başka ölüm yok; azap da görmeyeceğiz. Bu, gerçekten çok büyük bir kazançtır. Amel sahipleri böylesi bir kazanç için çalışmalıdır." (Saffat, 58-61)
Sayfa 39Kitabı okuyor
Tanrı'dan tek dileğim, en büyük arzum şu dünyadan birlikte göçüp gitmek. Öyle bir özlem ki bu, yeryüzünden asla silinmeyecek, seven her kadının yüreğinde yaşayacak, benim adımla anılacak.
İkimizden birinin önce ölmesi gerekirse de, dilerim o ben olurum. O güçlü, bense zayıfım. O bensiz yapabilir belki ama ben onsuz bir hayata nasıl katlanırım? Bu dileğim de ölümsüzdür, soyum devam ettikçe bu yakarış sürüp gidecektir. Ben ilk kadınım ve yeryüzündeki son kadında yaşamaya devam edeceğim.
Sayfa 61Kitabı okudu
Orası şimdi burası olmuşsa, ne müthiş bir ifade.
Ah gelecek neyse uzak da odur! Belirmek olan bütünüyle önemli bir şey gözlerimizin önüne gelir, gözlerimiz gibi duygularımız da onun içine karışmak ister ve biz, ah, tüm varlığımızla kendimizi ona vermeyi, büyük ve muhteşem tek bir duygunun tüm hazzıyla dolmayı özleriz. - Ah, oraya vardığımızdaysa, orası şimdi burası olmuşsa, her şey her zamanki haline bürünür, zavallılığımızın ve sınırlılığımızın içinde kalakalırız, ruhumuzsa kaçırdığımız huzura özlem duyar.
Sayfa 26 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
