Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.13
Güneş Ülkesi
Komünal yapı ütopyasının hristiyanlık versiyonunu anlatan kitap.
Dış topluma kapalı bir grup insanın kendi karma yönetim sistemleri içerisinde gözüken fakat yine de bir baş rahibin esas alındığı yönetim şeklini savunmuş. Yine yönetim kademesindeki üçleme de hristiyanlık güzellemesinin ayrıca bir işareti olarak göze çarpıyor.
Asıl adı Giovanni Domenico Campanella olan Dominikan keşiş, İtalyan şair, yazar ve Platoncu filozof ile selamlıyorum sizi.
Latince başlığı Civitas Solis olan ütopik eseri, Güneş Ülkesi ile…
Güneş Ülkesi, yıllarını hapishanede geçirmiş ve defalarca işkenceye maruz kalmış İtalyan filozof Tommaso Campanella’nın, yaşadığı dönemin devlet yapısı ve toplum düzeninden memnuniyetsizliği üzerine kaleme aldığı bilim ve felsefenin hakim olduğu düzeni anlatan bir ütopya.
Ütopyacı düşüncenin en eski örneklerinde, insanı evrensel bir mutluluk içinde gören ve büyük dinlerin “cennet” tasarımlarına yansımış olan “Altın Çağ” özlemi yatar.
Hesiodos’un dizelerini hatırlayalım mı?
Altın Çağ, insanların meşakkatlerden, acılardan, kötü yaşlılıktan “uzak yaşadıkları” bir çağdır.
Tüm bu bilgiler ışığında gelin bu ülkeyi biraz daha yakından tanıyalım.
“Güneş Ülkesi”, monarşik
Se benimsemektedir. Dış ticarette para kullanılırken iç ticarette takas yapılır. Gümüş, altın ve para değersizdir. Bireysel hırslara, doyumsuzluklara ve savaş yaratacak rekabet ortamına sebep olmaması için ülkede özel mülkiyete izin verilmez. Bütün mülk devlete aittir.
Yeniçağda More ve Campanella’yı etkileyen ilk kaynağın “Iambulos’un Güneş Adaları” olduğu göz önüne alınırsa ideal toplumu ifade eden bu “cennet düşü”nü daha çok idrak edebiliriz.
Puanım 4/5 (%74/100)
Beklentilerimi tepe taklak ettiği için çok hoşuma gitti. İsminden zaten şüphe uyandırmıştı ama Japon edebiyatı olduğunu bildiğim için yine depresif bir şeyler bekliyordum. Kenji resmen ters köşe yaptı çünkü kitap oldukça tatlı ve eğlenceliydi. Çocuk/Genç Yetişkin türüne uygun diyebileceğim içerisinde fantastik/bilimkurgu elementleri de içeren bir kısa öykü var. Sonları biraz üzücü olsa da birçok konuda ders veren ama bunu yaparken de eğlendiren bir kitap olmuş. Daha çok çocuklara yönelik yazılmış kitabı bir yetişkine de sevdirebildiğine göre yazar oldukça yetenekli bence. Giovanni ve tek arkadaşı Campanella'nın gizemli bir trende yıldızlar arası yolculuğunu anlatıyor öykü. Gerçekten şaşırttı beni kitap.
Campanella’nın ütopik eseri. Sosyalist bir mantıkla yazılmış, ancak din ekseninden de vazgeçemeyen bir ütopik devlettir Güneş Ülkesi. 2-3 saatte rahatlıkla okunabilecek bir eser.
Civitas Solis felsefede okumuş olduğum, “ütopya” tanımına en uygun ülke. Eğer bu ülkenin insanlarının birer programlanmış robotlar olmadığını, duygudan yoksun olmadıklarını varsayıyorsak, olmayan ve olmayacak bir düzen bu. Thomas More Utopia’sı yanında çok çok zayıf kalan, tutarsızlıklar içeren bir eser. Hapishanedeki birinin tuhaf sayıklamaları... Bir sayfasında bilim derken, diğer sayfasında kehanetlerden bahsetmeleri.. Bir yandan akıl derken diğer yandan öfkesi dinsin diye Tanrı’ya adak olarak insan sunmaları.. bir yandan malların ortaklığından bahsederken kadınların da ortaklığından bahsedilmesi, alt metin olarak kısır kadınların aşağılanması, türün korunması adı altında yapılanlar vs. Şu ana kadar okuduğum en zayıf temelli, gelgitler içeren, sosyalizm bir yana insan özgürlüğünü bir anlamda kısıtlayan, en mekanik ütopya...
Benzer-i Distopia
Merhabalar , eser distopik bir esintide yazılmış, eseri okumadan önce yazarın dünya görüşünü bilmeniz 'de fayda olur.
Yeni atlantis , Utopia gibi eserlere benzetebiliriz.
Sevgilerimle.
·
Puan vermedi
Bir kaptanin macaralarini anlatmasi ve bir gezisi sırasında gördüğü devleti tasfir etmesi seklinde basliyor kitap.
Yazar kafasındaki ideal dünyayı anlatmis. Hıristiyanlık dinine çok övgü var. Devletin başında rahip var. ama Hıristiyanlık ogretileriyle de uyuşmayan kurallarla dolu bir toplum hayal etmiş.
7 kat duvarla şehri koruma altına almış, bu duvarlari egitim tahtası gibi bilimsel bilgilerle doldurup halkını eğitmiş,
Katı kominist devlet yonetimine benzetilebilecek bir devlet anlayisi. Kisisel özgürlükler cok sınırlı, özel mülkiyet yok. Hersey ortak ev, eş, kiyafet seçimi gibi birçok konuya devlet karar veriyor.
Aile mefrumunu kaldırması, çocukların aile sevgisinden uzak yurtlarda büyütülmesi insan fıtratına uygun olmayan bir durum olduğunu düşünüyorum.
Yazar, kaptanın tatlı tatlı gördüklerini anlatırken birden kesiyor gitmem lazım diyor ve kitap bitiyor.
Kitap Devlet anlayisinda; halkın güvenliği, eğitimin önemi, sehrin bir egitim alanina cevrilmesi, eşitlik gibi güzel fikirler barındırmakla birlikte, aslında yedi kat duvarla çevrili, kaliteli bir hapishane hayatı tasviri yapıldığını düşünüyorum, hele aileyi yok etmesi, toplumun çekirdeğini parçalamak, doğaya aykiri bir dusunce olarak görüyorum.
Ütopya mı distopya mı?
"Biz" eserini Zamyatin, ana karakter olan D-503’ün kaleme aldığı günlük olarak sunar. 26.yy’da geçen eserde devletin sadık bir vatandaşı olan D-503 okura, "İkiyüzyıl Savaşı"ndan sonra ütopik bir kurguyla “Tek Devlet”in kurulduğunu, ileri teknoloji sayesinde “Yeşil Duvar” adı verilen cam sınırlarla bir fanus devlet yaratıldığını anlatır. Bu fanusun amacı, mutlu olmayı beceremeyen(!) insanlara mutluluk sağlamak için “en mükemmel yaşam tarzını” inşa etmektir. Tek Devlette bireylerin isimleri yoktur ve herkes yakasında taşıdığı kod ile adlandırılır. Yaşam alanları ise cam duvarlardan oluşan tek kişilik daireler şeklinde tasarlanmıştır. Her şey şeffaf ve rasyonel bir düzene dayanır. Tıpkı Thomas More'un Ütopya'sındaki gibi. Fakat burda Zamyatin, ütopik düzenin aslında birey için distopik bir hayat olduğunu anlatmaya çalışır.
Eser bilim kurgu romanı olmaktan öte bir eleştiri yapıtıdır aslında. More’un eşitliğe dayalı, özel mülkün fitne olarak görüldüğü ve insanın erdemli, kusursuz tasarlandığı çelişkili Ütopya adasını; Bacon’un medeniyetin gelişmesini doğanın insan tarafından tamamen kontrol edilmesine bağlayan Yeni Atlantisi’ni; Campanella’ nın savaşarak düşmanı uygarlaştıran ve her şeyin toplumsal yarar için yapılmasını savunan Güneş Ülkesi’ni sorgulatır Zamyatin. Ve insanın özünün kusursuz olmadığını, bireyleri kurallarla devletin araçları haline getirmenin de yeni bir devrime kapı aralayan distopik bir karabasan olduğunu görmemizi ister.
195 syf.
5/10 puan verdi
Campanella'nın kaleme aldığı bu ütopya bir nevi komünizmi temel alıyor.
Özel mülkiyetin kendini beğenmişlik getireceğini ve zenginlerin kibirli, fakirlerin ise sinsi olacağını; her şeyin herkese ait olması ile bunu önleyebileceğini düşünmüş. Ama burada "her şey"den kasıt gerçekten her şey. Kadınlar, çocuklar, evler... Bu yüzden para da yok.
Güneş Ülkesi'nde herkes hep beraber üretiyor, yiyor, hep beraber eğitim görüyor, ülkeyi yönetiyorlar.
Eğitimle ilgili kısımlar hoşuma gitti. Çocukların hepsi hem bedensel hem zihinsel olarak eğitiliyorlar ve hangi alana eğimli ise orada eğitim görüyorlar. Sadece kendi alanlarında değil, diğer alanlarda da hatırı sayılır bir bilgi birikimine sahip oluyorlar. Bu eğitimleri sadece dinleyerek almıyorlar, hem gözlemleyerek hem uygulamalı olarak yerinde öğreniyorlar.
Yönetici ise "bütün bilim dallarını öğrenmeye hevesli, usta ve doğadaki nesneleri düşünüp taşınmaya yatkın" olmak zorunda.
Yöneticinin "Metafizikçi" ya da "Güneş" olarak anılması da astrolojiye önem vermelerinden kaynaklanıyor. Tüm adımları yıldızlara ve gökyüzündeki diğer olaylara göre planlıyorlar. Bu bir anlamda doğa felsefecisi olan Campanella'nın doğayı yaşamın merkezine koyma düşüncesiyle ilişkili. Her şeyin Tanrı'dan geldiğine, saygı duydukları Güneş'in bile Dünya'yı sadece "yakıp kavurduğuna" ama yaşamsal olayların gerçekleşmesinin Tanrı'nın elinde olduğuna inanıyorlar.
Yer yer katıldığım ve katılmadığım noktalar oldu ama okunması gereken bir ütopya örneği olduğunu düşünüyorum.
