Can Veren Pervaneler
Es-subhu bedâ min tal'atihî.
Ve'l-leylu decâ min vefratihî.
Fâka'r-rusulâ fazlan ve ulâ.
Ehde's-sübülâ li delâletihî.
Abdullah İbn-i Revâha
Günümüz Türkçesiyle manası:
Sabah nurunu O'nun cehresinden aldı.
Gece ise karanlığını O'nun siyah saçlarından aldı.
O fazîlet ve ulviyeti ile bütün Resûllerden üstün oldu.
Hidâyete erenler yolunu O'nun delâleti ile buldu
Sayfa 25Kitabı okudu
"es-subhu beda min tal'atihi.
ve'l-heylu deca min vefratihi.
faka'r-rusula fazlan ve ula.
ehde's-sübüla li delaletihi."
günümüz türkçesiyle manası:
"sabah nurunu o'nun çehresinden aldı.
gece ise karanlığını o'nun siyah saçlarından aldı.
o fazilet ve ulviyeti ile bütün resullerden üstün oldu.
hidayete erenler, yolunu o'nun delaleti ile buldu."
Abdullah İbn-i Revaha
Sayfa 22Kitabı okudu
İbn Fazlan, Başgırt ilinden geçerken onlar arasında yılana, balığa ve turnaya tapanları görmüş. Gardızî, XI. yüzyılda Kırgızların öküze, kirpiye ve saksağana tapındıklarını yazar.
Sayfa 48 - Alfa Yayınları
Türklerde Monoteizm
Hunlar, Gök Tanrı'ya Tengri Han adını verirdi. Tengri Han, kendisine tapanlara yardım eder, yurtlarını korurdu. Bu nedenle Türkler O'nun için at kurbanı keserdi. Gök, eski Türkler'de Tanrı'nın adı kabul edilirdi. Oğuzlar'ın Seyhun nehri çevresindeki yurtlarından X. yüzyılda geçen, İbn Fazlan bu konuda: "İçlerinden biri (Oğuzlar) zulme uğrar veya sevmediği bir şey görürse, başını semaya kaldırıp bir Tanrı der. Bu Türkçe bir Allah demektir tespitinde bulunur. Buradan Türkler'in Tanrı'yı gökle ilgilendirdikleri ortaya çıkar. Aynı şekilde Türklerin atası Oğuzhan; tek bir Tanrı'ya iman etmedikçe hiçbir kadınla evlenmiyor, putperestliğe karşı açtığı mücadelede babasını bile affetmeyip, onu tahtından indiriyor ve tek Tanrı inancını hakim kılmaya çalışıyordu.
