Her sene olmasa da bazı yıllar, çocukken okumak istediğim ama okuyamadığım kitapları yıllar sonra okuma listeme eklerim ve ilk fırsatta da okurum. Çocuk Kalbi de onlardan biriydi. İlkokulda okurken çok iyi bildiğim bir kitaptı ama kısmet 30 küsur sene sonra bugüneymiş:)Kitap, ilkokul 3. sınıfa başlayan ve dönem sonu sınavlarının bitişine, yaz tatilinin başladığı güne kadar süren Enrico'nun günlüklerini içeriyor. Artı olarak aralarda anne, babasının kaleme aldığı yazıları ve okulda okunan her ayın öyküsü de var. Ben de bu kitabı tam da canım kızımın ilkokul 3. sınıfa başladığı ilk gün okumaya başladım. Böyle bir hatırası olsun istedim bu çok güzel olan kitabın. İnşallah kızım da okuyacak ama benim gibi yıllar yıllaaar sonra değil Enrico'nun yaşına yakın bir zaman diliminde:)) 
Edmondo De Amicis
Önsöz ve Teşekkür
Kara Atena'nın ardındaki öykü uzun, karmaşık ve kanımca, bilgi sosyolojisi alanındaki bir çalışma olarak, geniş bir şekilde ele almayı hak edecek kadar ilginçtir; ama burada ancak kısa bir özetini verebilirim. Ben eğitimimi Çin araştırmaları alanında yaptım; aşağı yukarı yirmi yıl Çin üzerine dersler verdim; ve hem 20. yüzyılın başında Çin
Sayfa 23 - KAYNAK YAYINLARI - BİRİNCİ BASIM - HAZİRAN 1998Kitabı okuyacak
Halfeti'nin Siyah Gülleri
"Siyah gül dünyada sadece Halfeti'de yetişen bir güldür.Halfeti'ye gelen çoğu insan bu gülü alıp kendi yaşadıkları yere götürürler ama o zaman bu gül gittiği yerde kırmızı açar.Halfeti topraklarının ve ikliminin hikmeti sırdır, kimse bilmez. Peki, bu siyah gülün hikâyesi nedir? Ben çocukken bana da dedemin anlattığı masalı
Sayfa 63 - İletişim YayınlarıKitabı okudu
Tanıdığım iki güçlü kadın var. İkisi de evli, İkisi de eşleri tarafından aldatılmış, ikisi de aşık, İkisininde çocukları var. Hikayeler aynı ama düşünceler o kadar farklı ki.
Her birinin kendisine göre yaşanmışlıkları var. Birtane sevdiği adamın onun aldatılmışlığın verdiği acı, onu affedemiyor ama "ondan boşanamıyorum ben onu seviyorum" diyor. "Oğlum var onun için bile boşanmam" diyor. Benim anne ve babam ayrıldılar o kadar zor du ki ben çocukken annenle babamın boşanması psikolojimi çok yıprattığı için çok ağladım, üzüldüm. Bu gün bunları kendi oğluma yaşatamam diyen ve başka bir kadın da eşinin tarafından aldatılmanın verdiği acıyı, sadakatsizliğin ve güvensizliğin atlatmaya çalışıyor ama farklı bir bakış açısıyla. "Benim annem babam çok zor evliliklerini sürdürdüler sevgisizlikten kavgayla benim babam aynısını anneme yaşattı annem kabullenmedi ve boşanmadıda keşke boşansalardı keşke bana ve kendilerine bu acıyı çektirmeselerdi böyle beraber ailem olacağına farklı bir ailem olsaydı" dedi.
O da boşandı, "benim kızım böyle bir ailenin içindeyse tek başına anne ve baba olsun" dedi. Temelde hikaye aynı acı aynı ama önceden yaşanmışlıklar onların hayatını etkiledi. Baba ve anne figürü insan için çok önemli. Psikoloji olsun hayat tecrübesi olsun. Anne ve baba uyum sağlar ya onlar gibi yada tam terslerini yaparlar. Anlattığım iki kadın da kendi hayatlarından ders çıkarıp yaşadığım oğlum yada kızım yaşamasın dedi ve ona göre evliliğini şekilendirdi ve bu bir döngü haline geldi bu döngüyü kırmanın zamanı gelmedi mi artık..
Melek nur Ay
Bugün bir şey oldu ve ben hiç bilmediğim ama öte yandan anımsamış gibi bir koku aldım. Yaşlı adam şelaleden dökülen suların oluşturduğu yatağı işaret etti. Oraya baktım içlerinde kayalara tutunan nazende yeşil ve bir çok başka renkte otlar vardı. Benin o kokuyu almama şaşırmış gibi birşeyler söyledi ama anlamadım. Senin kokun ne renk? Sen nasıl kokarsın mesela? Okyanus gibi özgür müdür kokunda? Yoksa yağmurun vurduğu o kalin gövdeli ağaçlar gibi mi kokarsın? Yüzümü gömmek isterdim şah damarının olduğu yere. Her atışında kokun yayılırdı genzime. Hayret nasıl düşünemedim ben bunu? Çocukken Ninem benim şakayık çiçeği gibi koktuğumu söylerdi. Sonra dedemle tatlı tatlı tartışırlardı. Benim kızım gül kokar diye.
#MaviAdamKırmızıKadın
Çocukken beni kıskananları hiç anlamazdım. Kıskanmak nedir onu bile bilmiyordum ki... Arkadaş olarak yaklaşıp sonra hep dışlama çabasına girerlerdi. Sebebini hiç anlamadım. Bu hep böyle devam etti. En son fark ettim ki... Kızım sende bir şeyler var. İnsanları hem çekip sonra onları itiyorsun. Garip bir enerji. Evet farklı bir enerjiydi. Herkesi gözlemleyerek keşfettim bunu. Gözlemlerime dayanarak söylüyorum. Herkes bu dünyada bu kadar mutsuz, umutsuzken; küçük şeylerden mutlu olabilmem, minicik şeylere bile umut bağlayabilmem çekiyordu onları. Her şeye olumlu yaklaşırken düşüncelerimi olumsuza manipüle edip gidiyorlardı. Özet oalark böyle işte. Artık o kadar umrumda değilsiniz ki... Canımı artık yakamayacaksınız. Ben bunu biliyorum. Çünkü kendimi tanımam uzun sürdü ama şimdi her defasında katbekat kendi sınırlarım içerisinde size fırsat vermek istediğimde bana ulaşabileceksiniz.