Neyt
"Pencerenin önünde duran kadın kafasını kaldırdı. Karanlık koridorda, sırtına aldığı pencereden yayılan ışığın önünü kestiği için yüzü görünmüyordu. Topuklarımın üzerinde dönerek kararlı adımlarla o kadına doğru yürümeye başladım. Topuklu ayakkabılarımın tıkırtısı koridora yayılırken, kadın beni izliyordu.
Birkaç adım sonra ayağımdaki topuklu
Sayfa 710Kitabı okudu
((( DELİ TAHİR VE ZÜHRE ))))))....
Padişah şadırvanların arasından güvercin adımlarıyla geçerek tüm bu şaşaayı unutturan küçük bir odaya çekilmiş, sırrı dökülmüş aynaya bakıyordu. İri kan damlaları akıyordu gözünden her baktığında. Oysa öyle bir şey olmadığını kendisi de biliyordu. Yalnızca mutsuzluğuna kaftan biçmekti onunki. Her şeye hükmediyordu da, ‘ol deyince olan’ şeylerin
Bazen düşünüyorum da dünyaya gelmek bir âfet iken sonra bu memlekette bahusus kadın olarak doğmanın tahammül edilemez azabına nasıl tahammül ettiğime hayret ediyorum.
