O zaman kibritimi bir daha yakmadan gerisin geriye şehrin ışıklarına dönerken, felaket anlarında ölümü karşılamanın en mutlu yolunun bu olduğunu düşünerek uzak bir sevgiliye acıyla sesleneceğim: Canım, güzelim, kederlim, felaketler zamanı gelip çattı, gel bana, nerede olursan ol gel, ister sigara dumanıyla dolu bir yazıhanede, ister çamaşır kokan bir evin soğanlı mutfağında, ister dağınık mavi bir yatak odasında, nerede olursan ol, vakit tamam, gel bana, yaklaşan korkunç felaketi unutmak için perdeleri çekili yarı karanlık bir odanın sessizliğinde bütün gücümüzle birbirimize sarılarak ölümü beklemenin zamanı geldi artık.
Sayfa 26 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
Yol hep yeniden başlıyor. Biten biziz. Bitmemek için savaştığımız kadar insanız.
Sayfa 390
Canım, güzelim, kederlim, felakatler zamanı gelip çattı, gel bana; nerede olursan ol gel, ister sigara dumanıyla dolu bir yazıhanede, ister çamaşır kokan bir evin soğanlı mutfağında, ister dağınık mavi bir yatak odasında, nerede olursan gel, vakit tamam, gel bana; yaklaşan korkunç felaketi unutmak için perdeleri çekili yarı karanlık bir odanın sessizliğinde bütün gücümüzle birbirimize sarılarak ölümü beklemenin zamanı geldi artık
Sayfa 26Kitabı okudu
Hiçbir karanlık içimdeki kuyudan daha tehlikeli, hiçbir gökyüzü içimdekinden daha mavi olamazdı nasıl olsa.
34.Gün 34.Konu 34.Hikâkeye
Sustu ölüler. Konuşmadı bedenler. İzlemedi gözler. Duymadı kulaklar. Tutmadı eller. İlan verdi gazeteler. Manşetleri süsledi haberler. Doğada yakınlandı düşler. Tüm canlılara söylendi hayaller. Ağlamadı nefesli diller. Hissetmedi soğuğu yüzler. Karanlık aydınlanmadı. Işık, saklanmadı. Karma karışık oldu günler. Sustu ölüler. Konuşmadı bedenler.
Yaşayanlar;
Aşk öldü dediler.
CİNİUS YAYINLARI
