Mavi KaranlıkVedat Türkali

12 Eylül'e aylar kala yaşanır bu roman. Nergis, ölüm tehditleri alan sevgilisini koruyabilmek için Ankara'dan uzağa, ülkedeki kanlı olaylara rağmen bohem hayatın devam ettiği Bodrum'a kaçırır. Çocukluğundan bilir Bodrum'u; olaylardan uzakta en güvenli yerdir. Ancak ülkedeki karanlık, bol güneşli Bodrum'a da askerlerini salar.

Türkali'nin eleştiri hedefinde bu kez, her gün birileri öldürülürken, hayatlarına, eğlencelerine, felekten her gece çalmalarına, büyük bir aldırışsızlıkla devam eden sanatçı, aydın kesim var.

Yazarın, alıştığımız 'derinlikli' karakterlerinden yoksun bir roman. Bu nedenle damakta biraz yavan bir tat bırakıyor. Hele bu kitaptan önce 'Bir Gün Tek Başına'yı okuyanlar için.

Yazarın okuduğum ilk kitabı. Genellikle Bir Gün Tek Başına ile kıyaslanmış ve ona göre daha yüzeysel bulunmuş. Evet, bilmediğimiz veya duymadığımız bir şey söylemiyor fakat bana çok hırçın bir şekilde eleştirilmiş gibi geldi. Farklı gözlemlerle dinlemek dönemi çok hoşuma gitti. Bir zamana bağlı olarak konusunu çok güzel harmanlamış.
1980 döneminin karanlığını farklı bir yönden ele almış. Bodrum'un mavi güzel denizi, gizemli koyları ile bol rakılı bir kitap. Bodrum'a kaçan (yaşamayı seçen!) her türden aydının kaotik çelişkileriyle, sorunlardan uzak kalarak, sorunların onlara asla dokunmayacağı sanrılarını yaşadığı, toplumsal ve siyasal mücadele yerine kendi kişisel küçük sorunlarına odaklandığı ama maalesef ki ne kadar uzak olurlarsa olsunlar ortak sorunlardan elbet bir gün nasipleneceklerini fark ettiklerini, inceden iğneleyerek gösteriyor Türkali.

"Aydın kişi toplumunun sorunlarına duyarsız kalarak üretimine nasıl devam eder? O üretim halkı için yararlı olur mu? Halktan beslenip, halkın yaşadığı zulümlere sessiz mi kalmalıdır? Vazgeçilmişlikler ve baskılamalar aydın kişiyi yıldırmalı mı?" gibi birçok soruyu sorduruyor. Bana göre 'sözde aydınları' çok güzel anlatmış.

Ve gelelim kitabın en dikkat çeken kahramanına; Nergis.
Nergis iki erkek arasında kalmış, kendine kızgın çevresine daha da kızgın, çoğu ne yapacağını bilemeyen bir kadın. Kitapta en çok Nergis'in iç sorgulamalarını, kendisiyle kavgalarını ve hesaplaşmalarını görüyoruz. Öyle ki bir yandan Nergis için üzülürken, diğer yandan çok kızıyorsunuz. Hem derin fakat aynı zamanda bu kadar yüzeysel işlemek karakterde yaratılmak istenen muğlaklığı güzelce ortaya koymuş.
Bunlara ek Korhan karakteri daha fazla işlenebilirdi bana göre.

Üslubu çok sevdim. Bir filmin içindeymiş gibi, akıcı ve sürükleyici. Başladığınızda hemencecik bitirebileceğiniz bir kitap.

Kitabı okumak biraz yorucu.Nergis karakterinin kafasından geçen sayısız düşünce insanı yoruyor. Vedat Türkali romanlarında görülen klasik temalar bu romana da hakim. Türkali'nin sosyalist dünya görüşü, kadın erkek ilişkilerine dair bakış açısı, girift insan ilişkileri Türkali romanlarının olmazsa olmazı. Kitaplarında yaşadığı dönemin siyasi çatışmalarını, polisten ya da karşıt görüşteki gruplardan kaçan bunalımlı komünist karakterleri, aydın yada enlelektüel olarak nitelendirilen orta sınıf burjuva yaşamı, çoğunlukla rakı sofraları etrafında dönen fikir alışverişleri romanların atmosferini oluşturur.
Bu romanda Doktora öğrencisi Nergis Fizik asistanı sevgilisi Korhanla Bodrum'a gelir. Korhan sol görüşlü olduğu için ölüm tehdidi altındadir.Burada eski sevgilisi Özgür ile karşılaşır ve ikisi arasında gelgitler yaşar.Bu arada Özgür tutuklanır ve işkence görür. Devamını anlatmayayım.Ben Nergis karakterini sevmedim.

vedat Türkali'nin en sevdiğim yanı kadınların en saklı güdülerini, kadınlardan daha iyi tahlil edebiliyor olması; hatta zaman zaman doğru ve yerinde tespitlerine çok şaşırdığımı "bunu bir erkek nerden bilebilir ki" dediğimi söyleyebilirim. yalnız eski solcuların, tabiri caizse, parayı bulunca nasıl yozlaştığını okumayı sevmiyorum ya da popüler dille "cihangir solcusu" yakıştırmalarını. ne olursa olsun vedat Türkali yazarlığı, ailesi ve politik duruşuyla takdir edilecek, imrenilecek bir insan.

12 Eylül 1980 darbesinin hemen öncesinin Bodrum’da, bir grup aydının, elit çevrenin yaşantısı üzerinden ülkenin içine girdiği girdabın karanlığını anlatan, bence okunması gereken çok akıcı bir kitap..
Sorgulatan, düşündüren, duygulandıran muazzam bir roman...

Kitap da akıcılık kesinlikle yok . Kahramanların karakterleri ve duyguları da iyi verilmemiş. Vedat Türkali'nin bu kitabı " Bir Gün Tek Başına " tadında değil. Sanki dağınık ve ruhsal bir çöküntü ile yazılmış bir kitap . Benim için vakit kaybı idi .

Ülkedeki kargaşadan kaçıp bir sahil kasabasına yerleşen bilim adamı ve psikolog sevgilisinin kaçış serüvenini anlatan bir kitap. Yazarın kahramanların iç sesine de yer vermesi kitabı değişik kılıyor. Zorla bitirdiğim bir kitap olmasına karşın sonu güzeldi.

Mavi Karanlık yazarın okuduğum ilk kitabıydı. Kitap da 80 öncesine yönelik olayların içinden değil de dışından bir bakışla anlatılmak istenmiş. Ve yazar bunu yaparken karakterler üzerinden o dönemin karanlık yönlerinden de bahsetmiş ki, kitabı etkileyici kılan da bu özelliği. Kitap bittiğinde etkisinde kaldığınızı hissediyorsunuz kesinlikle. Yazarın diğer kitaplarını okumak istiyorum.

Vedat Türkali'nin okuduğum ilk kitabı. İlk önceleri sıkıcı gelmişti biraz okuduktan sonra bıraktım kitabı. Biraz zaman sonra tekrar aldım elime bu sefer bitirme niyetiyle. İyi ki de almışım. Hem hikaye sardı hem dilini beğendim. Arka kapakta dönemin siyasi durumununun ele alındığından bahsediyor ama sanki hikayenin ve karakterlerin gölgesinde kalmış gibi. Yine de güzeldi eleştiriler. Özellikle aydın kesimin umarsızlığı ki günümüzde de 'gemisini kurtaran kaptan' mantıklı "aydın"ları düşünürsek yergiler yerini bulmuş diyebilirz. Sonuç olarak çok şey beklemeden okunulabilecek güzel bir eser.