Halide Edip, kitabında oldukça sade bir dille 1945 sonrası İstanbul sosyetesini, yanlış Batılılaşmayı, sermayenin insan hayatına etkilerini anlatıyor. Kitapta birbirine fiziken çok benzeyen fakat kişisel olarak birbirlerinden ayrılan Ayşe ve Safinaz'ın kendilerine çizdikleri yol toplumsal mesajlar ile veriliyor.
Toplumsal bir hiciv niteliğinde olan kitabın baş kahramanı Ayşe Balkar. Gözü 'karşının' alafranga yaşayışında olan Ayşe, öğretmeni Ali Bey'in yardımıyla karşının zenginlerinden Bolluk'ların kızlarına ders vermeye başlar. Devamında yaşanan olaylar neticesinde Ayşe, dışarıdan çok güzel gördüğü bu hayatın aslında çirkin ve sahte olduğunu fark eder. Kendinden taviz vermeyen bir karaktere sahip olan Ayşe yüzleştiği gerçekler sonucunda özüne sahip çıkar.
Safinaz ise bulunduğu muhitten başından beri memnun olmamasına rağmen sessiz kalıp boyun eğdiği için hayatının iplerini bir türlü elinde tutamaz. Mecbur yaşadığı çirkin ve sahte hayata devam eder.
Hacimli bir kitap, olaylar ve karakterler çok fazla..
Önerir miyim... emin değilim, okurken ben çok zorlandım. Dil ve üsluptan dolayı değil tamamen konu beni pek içine çekemedi. Fakat insanın özünü nasıl kaybettiğini, İkinci Dünya Savaşı sonrası İstanbul hayatını merak eden varsa okuyabilir, Adıvar bunu tüm gerçekliğiyle yansıtmış.
Sonsuz Panayır 
Halide Edib Adıvar
