Öyle bir geldin ki can kalesinden
Nefesi kesildi senin sesinden
Mahrem bir rüyada koşan atların
Öyle bir vardın ki topraklarıma
Dalları tutuştu ısırganların
Hasreti büyüdü sırlı anların
Öyle bir durdun ki son kapısında
Yıkılan evlerin, çöken hanların
Bir saray gölgesi düştü ömrüme
_Rüyamda bir kelebek olduğumu mu gördüm, yoksa şu an insan olduğumu düşleyen bir kelebek miyim, bilmiyorum. Chuang Tzu
_Mükemmel bir insanın zihni ayna gibidir. Hiçbir şeyi kavramaz ve hiçbir şeyi ummaz. Böylece mükemmel insan hayatın içinde hiçbir çaba harcamadan hareket eder.
******
_Kalpteki incelik sevgi yaratır; sözlerdeki incelik güven
Bütün Alıntılar
VAN GOGH TABLOSUNUN ALTINDAN
OTOPORTRESİ ÇIKTI
İskoçya Ulusal Galerisi’ndeki konservatörler, Van Gogh’un “Köylü Kadın Başı” tablosunun
x-ray filmini çektiklerinde büyük bir sürprizle karşılaştı. 1885’te tamamlanmış olan
tablonun öbür yüzünde Hollandalı ressamın daha önce hiç bilinmeyen bir otoportresi
yer alıyordu. Otoportrenin birkaç katman
CENGİN HAN’IN TORUNUNUN
YAZLIK SARAYI VAN’DA ORTAYA ÇIKTI
Arkeologlar, Cengiz Han’ın torunu Hülagü
Han’a ait olabileceği düşünülen yazlık sarayın
kalıntılarını keşfettiler. Van’ın Çaldıran bölgesinde
devam eden kazının hangi yapıya ait olduğu
henüz kesinlik kazanmasa da kalıntılar arasında
sırlı seramik, toprak kap, porselen, tuğla ve
kiremitlerin olmasının ihtimalleri yükselttiği
belirtiliyor. 1217-1265 yılları arasında yaşamış
olan Hülagü Han’ın İlhanlıların hükümdarı
olduğu dönemde Çaldıran’da bir saray inşa
ettirdiği tarihsel kaynaklarda geçiyor. Kalıntılar
arasındaki kiremitlerde bulunan ve Moğol
imparatorlarının güç sembolü olan svastika ya
da tamga olarak da bilinen ‘s’ harfine benzeyen
semboller Hülagü Han’a işaret ediyor.
Sayfa 13Kitabı okudu
Adresine Ulaşamayan O Şiir
Öyle bir geldin ki, dindi fırtına
Zamanıydı bir kuyuya bakmanın
Sen benim kervanım, yolum, sabahım
Zamanıydı bu kâbusu yıkmanın
Unutmayı bekleyerek geceyi
Kim derdi ki beni o mezarlıktan
Çekip alacaksın; sonra ırmaklar
Taşır yüreğime kardelenleri
Neredeydin kalubeladan beri
Öyle bir güldün ki, sustu karanlık
Ufuklarda kalbin gözleri vardı
Sayfa 44 - 45. JİTKitabı okudu
öyle bir vurdu ki sahile ruhum
yolların, kuşların ve kanatların
şarkısı duyuldu dağda,bayırda
bir akşam yıkarak değirmenleri
öyle bir geldin ki can kalesinden
nefesi kesildi senin sesinden
mahrem bir rüyada koşan atların
öyle bir vardın ki topraklarıma
dalları tutuştu ısırganların
hasreti büyüdü sırlı anların
öyle bir durdun ki son kapısında
yıkılan evlerin, çöken hanların
bir saray gölgesi düştü ömrüme
beyazdan kırmızı güller devşirip
tarihin derdiyle uyandı hilal
bir sultan yürüdü seher vaktinde
unuttum nerdeydim; nedendir bu hâl
Sayfa 45Kitabı okudu
Çinili Köşk, Osmanlı klasik mimari geleneğinden farklı olarak Selçuklu ve Orta Asya üslubuyla dikkat çeker. Köşkün, Fatih Sultan Mehmed'in emriyle 1465-1466'da İstanbul'a yerleştirilen Konya ve Larendeli ustaların eseri olduğu tahmin edilir. Haliç'e nazır bir sırtta inşa edilen köşk, Osmanlı mimarisinin İran-Anadolu Selçuklu üslubu tesirindeki yegâne misalidir. Planı, mimarisi ve süslemeleriyle İstanbul'da tektir. Sırça Köşk ve Sırça Saray adlarıyla da anılan müstesna eser, bu yakıştırmaları çini veya sırça denilen mavi sırlı tuğlalardan alır. Sırçalarıyla olduğu kadar dekorasyonu, planı, konumu ve fonksiyonuyla da çok yönlü hususiyetleri haizdir.
Sayfa 56Kitabı okudu
