Lise öğrencisi bir genç kız. Yaşıtlarına göre hayli farkındalığı olan, biraz isyankar, biraz öfkeli, çokça üzgün... Kitap boyunca ismini bilmediğimiz bu kızın dilinden bizimle konuşuyor yazarımız.
.
.
Bu kız yaşadıklarına dayanamıyor, ve bir gün bir gayretle Gülhane Parkı'daki bir ağaca tırmanıveriyor. Hayattan, adaletsizlikten, aciz kalmaktan, hayatın içinden kaçıyor ağaçların tepesine doğru. Kitap boyunca günlerini bu ağacın tepesinde, dalları arasında geçiriyor.
.
.
Oradan gözden geçiriyor hayatını, ailesindeki ve çevresindeki herkesi ve bize döküyor içini. Hayattan kaçıyor ama aşktan kaçamıyor o yüz yıllık ağaçların tepesinde bile.
.
.
Araştırdığımda bu kitaba verilen okur punlarının düşük olduğunu gördüm. Ama ben çok severek, keyifle okudum, hiç sıkılmadım... Şebnem İşigüzel'in kalemini seviyorum, bu da çok güzel bir eserdi bence...
.
.
Kitapla
Sevgiyle...
.