Bobbi, bana "gerçek bir kişiliğimin" olmadığını düşündüğünü söylemiş ama bunu bir iltifat olarak söylediğini eklemişti. Çoğunlukla bu tespitine katılıyordum. Bana, istediğim zaman istediğim şeyi yapabilir ya da söyleyebilirmişim gibi; sonrasında da, ha, demek ki ben böyle bir insanım, diye düşünürmüşüm gibi geliyordu.
Sayfa 22 - 3Kitabı yarım bıraktı
Bir şeylere karşı olduğunu söylemekten daha fazlasını yapman lazım.
Bobbi depresyonun geç dönem kapitalizm koşullarına karşı insani bir tepki olduğunu düşünüyor.
Sana göre birini sevmenin tek yolu sana bok gibi davranmasına izin vermek, dedim.
"Bir şeyle baş edebilecek türden birisi olduğunu düşünüyorsun, sonra o şey oluyor ve bir bakıyorsun ki meğer baş edemiyormuşsun."
Sayfa 216Kitabı okudu
Başkalarına iyi davranıyor muydum? Buna karar vermek zordu. Şayet bir kişiliğim olduğu ortaya çıkarsa bunun kötücül kişiliklerden biri olacağından korkuyordum. Yoksa bu soruyla ilgili endişe etmemin tek sebebi, bir kadın olarak başkalarının ihtiyaçlarını kendiminkilerin önüne koymak zorunda hissetmem miydi? "İyi kalplilik" çatışma esnasında boyun eğmenin başka bir adı mıydı yalnızca?
Çaresizliğin çoğu zaman güç kullanmanın bir yolu olduğunu düşünüyordu.
Dünya, buruşturulup top yapılmış bir gazete kağıdı gibi oradan oraya tekmelenecek bir şeydi benim için.