600
600.gün... Zamanı tutamıyorum sevgili durduramıyorum. Son günümüzde bana "dursun mu zaman?" demiştin. Dursun artık sevgili, dursun artık, hayır zaman akıp gitmesin. Yarın, dün olsun. Zaman artık geriye aksın istiyorum. Merak etmiyorum geleceği, istemiyorum geleceği. Gözlerimin ışığının sönmesini izlemeyi değil, ışığını geri kazanmasını
No panic
-Şuranda birazcık dert kalmış.
Orası değil ya biraz sağ, azıcık yukarı, heh işte tam orada.
-Geçti mi?
-Hayır, dur ya ben alayım.
-Olmaz Tolga!
-Neden, ne olacak?
-Çünkü o zaman dert sana geçmiş olur.
-Canım o sendeyken dert. Bana geçince benimkilerin arasında belli olmayacak kadar küçük ve yitik kalacak.
-Yine abartmıyor musun? Biraz daha
39’luk Esmerim
(Müzik sesleri yine tüm apartmana yayılmış.)
-Geldim bekle!
-Benim ben!
(Kapı açılır.)
-Biliyoruz herhalde “benim ben” diyor ya, geç hadi hocam bey.
-Bütün gün bu anı bekliyorum.
-Hm. Hangi anı?
-Evime geldiğim anı yavrum?
-Bak sen. Gelişme kaydedilmiş Tolga Bey? Evimler falan filan.
-Ee bebeğim öyle davran, evinde hisset kendini, yoksa uyurken
AYKUT'UN İKİNCİ GÜNÜ
Nasıl diyebilirim,
Nasıl anlatabilirim?
Bir öyle çıktın usulca mehtaptan,
Ben bir devran döngüsüyle,
Savrulup dururken,
Nasıl diyebilirdim ipince sözlerle aşkımı sana?
Konuşmadım, konuşamadım etmedim,
AYKUT'UN BİR GÜNÜ
Çok arzulamak mı ki bilmiyorum,
Ama çokça da aşığım bayağıdır sana.
Kavuşmak mı hadi inşallah,
Belki Mayıs'a belki de Haziran'a.
Geç gelen dua mıdır?
Olur da bir günahtan set çekilir.
Bir tövbenin sihri var ya,
Edep; Müridin kendi nefsine, ihvanına, mürşidine ve Allah’a karşı uyması gereken kurallardır. Bu kurallara uymak vuslat vesilesidir. Edebe uymayanlar lütuftan mahrum olurlar. Ne güzel söylemiş büyüklerimiz “Edeple gelen lütufla gider” diye.
Pirimiz Abdülkadir Geylani Hz.leri “Bir edep için, binlerce derviş feda olsun. Edep gittiğinde onu geri
Hayatta biriktirdiğim …
Dilden çıkanlar konuşulanlar neden önemli?
Kelimelerin hayat bulma durumu var..
Kelimenin hay olma durumu değiştik..
Kelime ağızdan çıkınca bir ok gibidir yerini bulmadan sonu olmaz..
Bundan dolayıdır ki ya sus ya doğruyu söyle…
Ve en güzel Doğru Dua dır
En çirkin söz ise Bedduadır yerini bulmayanlar geri döner dedik…
Duanın dönmesi ve Bedduanın
Tık tık tık !
- Kim o?
- Merhaba
- Merhaba buyurun?
Yüce Dosta
ayrılış günü yüklemediler bir şey
alaca tüylü develere
en son o ayrıldı
haykırdım tutamadım kendimi
uzaklara gitme diye
ey benim iki gözüm, canım
kesib’e mutlaka uğra
yönel lâ’lâ tepesine doğru
Son bir aydır her şey değişti gibi. Beni terk edişinin bir yılı oldu diye belki, belki seninle geçen iki senemizin ardından sensiz geçen bir seneden dolayı böyle hissediyorum bilmiyorum. İşte sorunda bu hiç bir şeyi bilmiyorum bu sıralar. Düşüncelerimi susturduğum kitaplar da artık beni rahatlatmıyor. Hiç bir sayfayı açmak gelmiyor içimden, gülmek gelmiyor, konuşmak gelmiyor içimden. Seninle incir reçelini izlemiştik o günü hatırlıyor musun? Gerçi hatırlaman gerek unutman mümkün mü? Ne diyordu ikinci filmde “yolu uzun süre aşka düşmemiş bir adama denk gelirse yüreğiniz, çalkalayın, zira dibine çökmüş olabilir seven yanları…” İnan benim seven yanım kalmadı tüm sevgimi sana vermişim sanki. Ölüyorum ama elimden hiç bir şey gelmiyor. Beni bu derinlikten sadece sen kurtarabilirsin. Her şeye rağmen gel ve beni kurtar sevgilim.
Spoilercı Alejandro
Bonzai
Alejandro Zambra’nın okuduğum 2. kitabı. (İlki #evedönmeninyolları idi) 2 kitapta da ilgimi çeken şey ;olayın en başında yazarın spoiler vermesi. Okuyucu psikolojisi çoğu zaman olay giriş-gelişme-sonuç şeklinde ilerlesin istiyor. “Sonunda ne olacak acaba?” diye bir merak duygusuyla kitabı okuyor. Karmaşık zaman sarmallarını da okumak keyifli elbette ama genelde filmin başında biri “katil Mahmut!” diyince keyifler kaçar ya, işte ondan!😆 Mesela aşk hikayesi nereye gidecek diye okurken karakter zaten ölecek diyor. Ben hemen “haydaaaa” diye gözlerimi bovling topu gibi deviredurayım aslında böyle olmasının da güzel tarafları yok değil. Bu sefer olay nereye varacak telaşesinden sıyrılıp kitabın ve karakterin duygusuna daha çok odaklandığımı hissettim. Bazen olayın gerçekleşmesindense nasıl gerçekleştiğidir ya, işte o şekil. Alejandro Zambra’yı bu tarzından ötürü sevdim, başka kitapları da okunur diyorum. 🍀🌲🌴
