Ben de bağlayabilirdim seni, gücünden, özgürlüğünden, mutluluğundan yoksun bırakabilirdim; o korktuğun o aradığın acılı kaygıyı ben de uyandırabilirdim içinde. İstemedim. Seni hiçbir kurnazlığa başvurmadan sevmek, göğüs göğüse çarpışmak istedim. Silahları bana sen kendi elinle verirken, hiçbir savunmaya başvurmadan bıraktım kendimi sana. iyi ettiğimi sanıyorum. Bana öyle geliyor ki sevgililer arasındaki bu amansız savaştan daha büyük bir şeydir aşk. Sevdiğimizi açıkça söylememiz, gene de sevilmemiz olanaklı olmalı.
...
Ben sana karşı akıllı bir politika gütmek istemiyordum ki, sevgilim. Yapmacığa kaçamazdım, önlemci olamazdım. Seni seviyordum.
Bizler az bir darlık gördüğümüz zaman ama hastalığımız olsun, ama yaşadığımız tecelliler, veya zorluklar olsun hemen insanlara şikayetleniriz. İşte dostlar bu halimiz de Hakk'ı halka şikayet etmenin ifadesidir.
Aldırma, hepsi aynı kapıya çıkar. Aramızdaki aşk hikayesi çarpıcı olaylardan değil, en ince sezgilerle dolu iç yaşantılardan oluşuyor. Şiir de öyle olmalı. Ama dayanılmaz bir acı bu.
İnan çok çalıştım, bu kalpsiz dünyayı sevebilmek için
Neyim var ki sanki senden başka, hadi son bi' kez
Ceplerini yokla aşk kırıntıları kalmış, olmalı biraz
niye her şeyi bu kadar ciddi hale getiriyorsunuz ki, bir türlü anlayamıyorum..
aşk olmaz
meşk olmaz
peki ne olur?
kitap okuyalım :)
tamam okuyalım da kitap okumak amaç haline gelmemeli
kitap okumak amaca hizmet eden araç olmalı
kitap, sana hizmet edecek
aşkını yine yaşa kitap okuyanın aşkı olsun
meşkini de yap yine kitap inceliğini katarak
izlemişsinizdir belki, bir video vardı adam diyor ya ben imamım gülmem :))) ben kitap okurum aşk meşk olmaz bende