II: ÖFKELER VE ÜZÜNÇLER
(Bu şiir 1934'te yazıldı. Nice şey geçti o zamandan beri! Bir yıkıntılar çemberi şimdi, bu şiiri yazdığım İspanya. Ah, bir tek damlasıyla şiirin ve aşkın, yatıştırabilseydik öfkesini dünyanın, ama bu ancak, savaşımla ve gözü pek bir yürekle olabilir.
Dünyayla birlikte benim şiirim de değişti. Bu dizelere düşen bir damla kan, onların üstünde yaşayıp duracak, aşk gibi, hiç çıkmadan.
Mart, 1939)
Sayfa 154 - Yüreğimde öfkeler ve üzünçler... QuevedoKitabı okudu
Bir Çemberdir Aşk, 22. Sır
" Hesaplayamayacağın bir sırdır aşk çemberi. Yaşam dediğin ise çemberin içinde mi dışında mı kalacağını seçme sanatı."
“Görülemez, duyulamaz, dokunulamaz bir bilinmez dedi bu çember. Kaç yıl süreceği hesaplanamaz, çevresi ölçülemez. Ne beden dayanabilir bu yola ne de bir ruh. İnsanın ömür dediği şey çemberi kat edebilme sanatıdır. Ömür sanatını güzelleştirecek en büyük güç ise çemberin özü, sebebi olan aşktır. Bu sebeple insanın ömür döngüsüne aşk çemberi denir. Her insanın doğduğu ve öldüğü nokta birdir. İnsanın yolculuğu başladığında başka yere değil sadece doğduğu yere varabilir. Uyanamadan çemberi tamamlayanlar elem bir neticeye, sırrı keşfedip uyanarak tamamlayanlar ise hakikate varırlar...”
