Stefan Zweig'in okuduğum ilk kitabı olmasının yanı sıra yaptığım ilk inceleme yazım olacak :) Çoğu kişi yanlış bir seçim olur/yapmışım demiş Zweig'in okunacak ilk kitabı olma konusunda. Haklı yönleri vardır, Zweig burada anlattıklarından daha fazlasıdır eminim ancak sırf bu yüzden kötü bir önyargı ile başlamanızı istemem. Ben çok beğenmiştim açıkçası. Sadece, ilk üç hikayesinden sonra, Leman Gölü Kıyısındaki Olay'ın sonunu tahmin edebiliyor insan ister istemez. Aklıma gelmişken bu hikaye en saçma bulduğum oldu fakat Zweig'in intiharından önceki son hikayelerinden biri olduğundan, az çok hak verebiliyorum.
Ayrıca durum hikâyeleri konusunda çok başarılı olduğuydu kitabı okumaya başladığımdaki ilk düşüncem.
Hikâyeler fazla karamsar gelmiş, belki de kendi zevkimdendir, katılmıyorum bu yoruma. Okumanız süresince sürekli savruluyorsunuz, bir sürü düşünceyle beraber. Özellikle de Nişan'da... En beğendiğim hikâyesi oldu bu kitap içerisinde.
Sanırım okumasanız da hayatınızda bir şeyler değişmeyecek. Yine de ben büyük zevkle okumuştum. Sıkıldığım bir kısım olduysa bile hatırımda değil inanın.
Okuduğunuz için teşekkür ederim.
