Ben, insanlar arasında yalnız bir hayat yaşıyorum. İnsanlar içinde yalnız yaşamakla hayvanlar içinde yalnız yaşamak arasında dağlar kadar fark var. Çünkü vahşi bir hayvanın yanında güvende olabilir, şefkat ve sevgi ile onun yakınlığını kazanabilirsin. Eğer başarısız olur da vahşi hayvan sana saldırırsa, vücudundan başka bir şeyini parçalayamaz. İnsanlar ise şefkati ve sevgiyi senin zayıflığın kabul eder, senin ebedi ruhunun aylak aylak dolaşmasını uygun görürlerken, koydukları kanunlardan korkarak fani bedenine zarar vermekten kaçınırlar.
Sayfa 18Kitabı okuyor
— İnsanın bir tutamağı olmalı.
— Anlamadım.
—Tutamak sorunu dedim.
Dünyada hepimiz sallantılı, korkuluksuz bir köprüde yürür gibiyiz. Tutunacak bir şey olmadı mı insan yuvarlanır.
Kimi zenginliğine tutunur; kimi müdürlüğüne; kimi işine.
Ben, toplumdaki değerlerin ikiyüzlülüğünü, sahteliğini gülünçlüğünü göreli beri, gülünç olmayan tek tutamağı arıyorum:
Gerçek sevgiyi!
Sayfa 183Kitabı okudu
Beş gündür onun beni bırakıp gitmesini beklemekle eskiden bana gelmesini beklemenin üzgünlükleri arasında hiçbir ayrılık yok. Uzadıkça dayanılmaz oluyor.
Sayfa 158
Bir gün sana dünyada dayanılıcak tek şeyin sevgi olduğunu öğreticem.
Sayfa 76Kitabı okuyor
Tanrım?
Onunla uğraşmaktan, başını ağrıtmaktan hoşlanan, alaycı, korkunç, gizli bir varlığın oyuncağı mıydı?
Sayfa 188
《İnsan hasta oldu mu kendi etinin bilincine daha çok varıyordu. Belki onları toplum içinde yaşatan hastalık bilinciydi.》
Sayfa 38 - Can ModernKitabı okuyor