Tadı kaçmıştı artık buraların. Bundan sonra ne varsa büyük kentlerde vardı.
Sayfa 61
Ankara'ya usul usul kar yağıyordu ve Ankara'nın karı
saçlarına ne de güzel yakışıyordu zahmin...
Ben seni ateşin içine çektikten sonra bile bana dokunamazdın.
Öyle ben kokardın ki koynumdaki sana boylu boyunca uzanırdın.
Yüzümün saçlarının değdiği yerlerinde acemi rüzgârlara esmeyi öğretirdin.
Ellerini tutmak gusle sebepti ya,
sıcaklık
_Kanatsız uçmaya kalkışma!
_Ham, pişkinin halinden anlamaz; öyle ise söz kısa kesilmelidir vesselâm.
_O, kırmızı güldür, sen ona kan deme. O, akıl sarhoşudur, sen ona deli adı takma!
_Hakiki olan vaadleri gönül kabul eder; içten gelmeyen vaadler ise insanı ıstıraba sokar. Kerem ehlinin vaadleri görünen hazinedir; ehil olmayanların vaadleri ise
Sözde taşı toprağı altınmış bu şehrin. Yanlış söylemişler. Taşı ayrılık, toprağı ise gurbetmiş.
Seven sevdiğine mektup yazsa?
Mektupların da gözü, kulağı, kalbi vardır, derler; biliyor musun. Tabi ki içten, yürekten yazılan mektupların. Eğer öyle bir mektup yazdıysan mutlaka varır ve de sevdiğini bulur.
Sayfa 147Kitabı okudu
Her yerde dolaşan anıların bitip tükeneceği yoktu.
Sayfa 116Kitabı okudu
Çalışmazlarsa, iş güç sahibi olmazlarsa yutardı bu şehir onları. En yakın akrabadan bile bir dilim ekmek alamaz olurlardı.
Sayfa 73Kitabı okudu
Aysel git başımdan ben sana göre değilim
Benim için kirletme aydınlığını
Ben kötüyüm, karanlığım, biraz çirkinim...
Sayfa 83Kitabı okudu