Başkaları tarafından kabul görmeye ve sevilmeye her birimizin ihtiyacı var ama öncelikle kendimizi kabul etmeyi ve sevmeyi bilmiyoruz. Kendimize duyduğumuz öz-sevgi ne kadar çoksa, öz-zarar da o kadar az olur. Öz-zarar, öz-reddedişten kaynaklanır. Öz-reddediş ise, mükemmellik imajına sahip olup, asla bu ideale, bu mükemmelliğe erişememekten kaynaklanır.
Sayfa 35Kitabı okuyor
Yalnız beni düşünerek üzülenlerin yanı sıra, ona da üzülenler az değildi. Birkaç kişi, çok güzel şeyler söylemesini bildi. Ama bir kişi, tek bir kişi, birbirimize nasıl bağlı olduğumuzu, bu bağın kopyasının benim için -kalan bendim çünkü- ne demek olabileceğini ağlıyordu, anlamıştı. Herkesten az söyledi, ama öz söyledi.
Sayfa 106 - Metis Yayınları
Başka çiçeklere burun kıvırır,çiçek işte ne abartıyorsunuz derdi.Ama sevdiği tek çiçek olan unutmabeni çiçeğini her yere çizerdi. Başka tatlı sevmezdi ama baklava bulunca baygınlık geçirene kadar yerdi. Diğer oyuncaklara bir kusur bulur ama saatlerce misket oynasa sıkılmazdı.Böyleydi az severdi ama öz severdi.
Yusif Vəzir Çəmənzəminli Mirzə Cəlildən soruşmuş: “Sən bu millətdə heç bir yaxşı cəhət görmüsənmi?” Mirzə Cəlil demiş: “Varsa, de”. Yusif Vəzir ona belə bir misal çəkmişdir: “Bizim kəndlərimizin küçələrində at belində gedən cavan bir adam görə bilməzsən. Çünki o, qarşısına çıxan ağsaqqal adama at belindən “Salam əleyküm” deyə
bilməz. Bu qocaya hörmətsizlik olar. Cavan adam kənddən bir xeyli aralanandan sonra ata minər”.Xalqın bu gözəl keyfiyyətini görən Yusif Vəzir haqlı idi. Amma bu o demək deyil ki, Mirzə Cəlil öz millətini Yusif Vəzirdən az istəyirdi.Sadəcə olaraq, Yusif Vəzir bir qədər romantik, Mirzə Cəlil isə sırf realist yazıçı idi.
Axı niyə bu qədər yalançısınız?
Əgər bir sorğu aparılsa hər 10 insandan 9-u xarici yox,daxili gözəlliyə önəm verəcəyini söyləyər.İnsanlar nə ara bu qədər yalançı olmuşdular?Yoxsa əzəldən belə yaradılmışlardı?Hansı bir kəs xaricini bəyənmədiyi bir insanın daxilini öyrənmək istəyər?Təbii ki,istisnalar var,amma bunu dəyişəcək gücdə deyil.Bəzən çirkin insanlar özlərini çox bədbəxt hiss edirlər.Kaş yanıldıqlarını anlasalar.O zaman görərdilər ki,onları sevən az olsa da tam səmimi qəlblə,qarşılıqsız sevir.Amma mələkləri qısqandıracaq bir gözəllikdə qız bunu bilə bilərmi?Onu sevən hər bir kəs ondan nəsə güdür.Ya bədəninə sahib olmaq,ya da onu əldə edərək öz egolarını tətmin etmək məqsədin də olurlar.Hansının saf hisslərlə onu sevdiyini anlamağı isə gecə səmada ulduzları bir-birindən fərqləndirmək qədər gücdü...
Hayal kurmak en az umut etmek kadar gerçek ve kalıcı bir eylem.Herkesin tutunacak bir dala ihtiyacı vardır. Bu kural asla değişmez.
Sayfa 168
