Affetmek, uzlaşmak değildir.
Affetmek, kabalığa göz yummak değildir.
Affetmek, başımıza gelenleri unutmak değildir.
Affetmek, kötü davranışa bahane bulmak değildir.
Affetmek, olumsuz duyguları yok saymak değildir.
Affetmek, zarar vereni hayatımıza almak değildir.
Yani, bir insanı affettiğimizde, ona güvenmek, onunla konuşmak zorunda değiliz.
Affetmek, öfkeyi ve suçlamayı bırakmak, kendi hikayemizdeki mağdur, kurban, edilgen rolden vazgeçip, duygularımızın sorumluluğunu alarak yeniden baş role erişebilmekle ilgilidir.