Ama acı bencilleştirir insanı. Bir kendi acınızı bilirsiniz, dünyayı da kendi acınızdan ibaret bilirsiniz.
Sayfa 14Kitabı okudu
Sonsuz anlar var ya da anlık sonsuzluklar...
Sayfa 21Kitabı okudu
Aşıkken oyun nedir bilmem ben Sevaçya. İçimden geldiği gibi davranırım. Naz etmem, doyasıya severim. İma etmem, doyasıya kavga ederim. Biliyor musun bazen bu halimle kendimi başka bir gezegenden gelmiş gibi hissediyorum...
Sayfa 23Kitabı okudu
Yalnızlığa mahkum edilmemiş bir bağımsızlık istiyordu.
Sayfa 23Kitabı okudu
Bazı şeylerin sözcüğü yokmuş diye düşündüm ilk kez.O an hayat,edebiyata beş basar, dedim.
Sayfa 31Kitabı okudu
İstanbul ne büyülü, ne mucizevi şehir. Sen planlarını yaparken başka kaderleri başına getiren. İyi ki de getiren..İstanbul'dan başka hiçbir yerde olmayı istemem şu anda ben.
Sayfa 47Kitabı okudu
Dışarıda hayat vardı ve onlar öğrenci adı altında burada tutsaktı. Öldürülen zaman defterlere kenar süsü, bana da delik oldu.
Sayfa 103Kitabı okudu
" En kötü kâbusum bile değil. Uyandığımda başlıyor, uyuduğumda bitmiyor üstelik. Aklım akıyor ılık ılık. Beynim kulağımdan akıyor, burnumdan, ağzımdan. Kukla bacaklarımı oynatamıyorum, dilimi ağzımın içinde döndüremiyorum. "
Hani bazı yaşlı insanlar vardır, gençliklerini düşünemezsiniz bile çünkü o anki halleri kendilerine en çok yakışandır. Zaten gençlik fotoğraflarına baktığınızda da tanıyamazsınız onları, sanki başka biridirler o eski zamanlarda ve şimdiki halleri kadar sahici gelmezler insana.gençliğin o görece parlaklığını daha değerli bir ışıkla değiştirmişlerdir sanki.
Sayfa 68 - can yayınevi-12 tlKitabı okudu
"Seninleyken doğu -yok Keyvan," dedi,"doğu yok,hele daha doğu hiç yok...Hani pusulanın hep gösterdiği kuzey var ya,sen osun benim için,değişmeyen yönsün."
Sayfa 84Kitabı okudu
Evveli ölüm olan hayata, ahiri ebed mi diyelim ?
Yetersiz bakiye gibi, mahcubuz kendi ellerimizle
Uzatıp kendi ellerimizi tutuyoruz, uzanıp kendi ellerimizle...
Madem ecel gizlidir; her vakit ölüm, başını kesmek için gelebiliyor ve genç ihtiyar farkı yoktur. Elbette daima gözü önünde öyle büyük dehşetli bir mes'ele karşısında bîçare insan; o i'dam-ı ebedî, o dipsiz, nihayetsiz haps-i münferidden kurtulmak çaresini aramak ve kabir kapısını bir âlem-i bâkiye, bir saadet-i ebediyeye ve âlem-i nura açılan bir kapıya kendi hakkında çevirmek hâdisesi; o insanın dünya kadar büyük bir mes'elesidir.
