Merhabalar
Bugün sizlere 
pinarliyorum hocamla birlikte okuduğumuz #romantiktaktik eseri ile geldim. @go_kitap ın bizlerle buluşturduğu @authorsarahadams imzalı eserde tatlı çiftimiz Bree ve Nathan'ın arkadaşlıktan sevgiliye geçiş evresinde yaşadığı duygular romantik komedi tadında sunuluyor. Pembe dizi izler gibi oldum, bitmesin istedim ve
*~●｡｡｡Senelerden 1948 ya da 1949'dur. Küçük bir kız bir sinema salonunda oturmaktadır. Film izlemek, az bulunur bir eğlencedir. Bu kez vesile, birinin doğum günüdür. Beraberce izlenen kırmızı Pabuclar filmi, dünyaca ünlü bir balerin olan Victoria Page adlı genç bir kadın hakkındadır.
Everest Yayınları Çeviren Özlem Sevim GayretliKitabı okuyor
aaaaa, çok ayıp bu, meraklı seni:)
Merakı, onu içindeki dürtülere yenik düşürmüştü sonunda ve işten atılma tehlikesini bile göze alarak tıpkı bir balerin kıvraklığıyla toplantı kapısının önüne gelip, kulağını kapıya dayamıştı.
Sayfa 154Kitabı okudu
sen ve ben dünyalı şair ve dünyalı balerin
neyleyim hürriyetliyiz hürriyete sevdalıyız
Hayal kırıklığının başkenti
- O zamanlar kaymakamın bir kızı vardı ya, Leman. Saçları ta buralarında. Rüzgarda yürüdü mü sanki pelerin sahibi bir balerin gibi oluyordu. O gün de maça gelmiş. Ben devamlı terliyorum, daha maç başlamadan. Neyse maç başladı, hemen bir korner oldu. Ortayı bizim Rıfat atmıştı, bir yükseldim topa ikinci dakikada köşeye taktım topu. Alkış, kıyamet. Bir döndüm, bizim Leman ayağa kalkmış alkışlıyor.
- Kaç sene kalmıştı o kız burada?
- 2 sene.
- Giderken bana bir mektup bırakmıştı, İzmir'e gelirsen ara diye. Ben de 5 sene sonra gittim.
- Ee, bulabildin mi?
- Buldum. Hatta bir de çay içtik. Ben, o, bir de kocası. O ara golü yemişiz haberimiz yok anlayacağın. Burası için en güzel lafı Sadık hoca söylemişti kardeşim.
- Hangi Sadık hoca?
- Lisede edebiyat öğretmeni yok muydu ya?
- Tamam. Ne demişti?
- Hayal kırıklığının başkenti demişti.
VİZONTELE (2001) 🎬
youtu.be/KSCidYpaOEI?si=...
"Sen oyuncu değilsin. Cam balerin ve ya bir bıçaksın"
Sayfa 371Kitabı okudu
Pembe bir paketle kapladıkları kurdeleli kutuyu yavaş yavaş açtım. Paketi yere, taşların arasına bıraktım ve kutuyu yavaş
yavaş açıp beni kalbimin en özlem dolu en sancılı yerinden yakalayan o hediyeye baktım.
Bir çift balerin ayakkabısı...Üzerine ismimin baş harf işlenmiş, bir çift toz pembe balerin ayakkabısı...
"K."
Bana ait, benim için yapılmış, bana özel işlenmiş balerin ayakkabıları...
Kendimi yapayalnız hissediyordum. Bu koskoca dünyada sandığımdan bile yalnızdım. Eğer dünyada yapayalnız diye
bir kelime olmasaydı bile beni gören biri bu kelimeyi türetirdi, işte kendimi böylesine yalnız hissediyordum.
Ölmeden önce son dansını yapan bir kelebek gibi gelip geçmiştim bu dünyadan. Sanki ortadan kaybolmamışım da zaten hiç var olmamışım gibi hissediyordum.
Bir müzik kutusunun içine hapsedilmiş bir balerin figürü gibi hissediyordum. Müzik kutusunun çarkını çevirdiklerinde dans eden bir köşede unutulduğunda müziği susan ve
dansı elinden alınan bir balerin figürü gibi...
O müzik kutusunun içine hapsedilmiş gibiydim.
