Denizden esen serin rüzgar
Limana uğrayan gemiler
Yelkenlerini tamir eden balıkçılar
Karaya ayak basan turistler
Ve bendeniz aşkına kürek çeken denizci
[Bu şiirimde bir isim gizli :)]
Yarına uyanmak mı ömür törpüsü
Boğazımızda zift duman ve kandır bitki örtüsü
Öyle zikzaglar çizerеk yürümüşüz ki
Bizi ebabil sanmış balıkçılar Galata Köprüsü
Akdeniz yaraşıyor sana
Yıldızlar terler ya sen de terliyorsun
Aynı ıslak pırıltı burun kanatlarında
Hiç dinmiyor motorların gürültüsü
Köpekler havlıyor uzaktan
Demin bir çocuk ağladı
Fatmanım cumbadan çarşaf silkiyor yine
Ali dumdum anasına sövüyor saatlerdir
Denizi tokmaklıyor balıkçılar
Bu sesler işte sessizliğini büyüten toprak
O sesinin sardunyalar gibi konuşkan sessizliği.
...
Yağmurlu havada sahilde yürümeyi sevmeye başladım. Sakin olmasının yanında mangal kokusunun olmaması da var tabi. Denizin kıymetini bilenler geliyor bu havada. Yağmura rağmen spor yapanlar, balıkçılar, bide aşıklar.
Pendik, Maltepe derken tüm İstanbul sahilleri koşmuş olacağım bu gidişle. Kartal'da Atalar'dan Yunus'a koştum bugün daha doğrusu yürüdüm. Daha önce ters istikamette Maltepe'ye doğru yürümüş güzel bir hikaye çıkmıştı ortaya. Bugünde beklentim olmadan başladım yürümeye. Önce Adalar'ın tepelerinde birikiden bulutlar dikkatimi çekti. Başı dumanlı Adalar diyesim geldi bu görüntüye. Daha önceki yazıma konu olan kayıklar denizdeydi bu sefer.
...
Terziler Geldiler
Terziler geldiler. Kırılmış büyük şeylere benzeyen şeylerle
daha çok koyu renklere ve daha çok ilişkilere
Bir kenti korkutan ve utandıran şeylerle.
Kumaşlar bulundu ve uyuyan kediler okşandı.
Sonra sonsuz çalgısı sevinçsizliğin.
Çay içmeye gidenler vardı akşamüstü,
parklara gidenler de
Duruma uymak kısaltıyordu günlerini
artamayan eksilmeyen bir
Kelime yorgun
Gece soldu çan
Çan ve çayır
Suçsuz çocuklara koridor
Yapraklar balık pulu
Balıkçılar pul pul
Yalnızca bakışlarını kırpıyorlar
Dokununca
Çatılarda kirişlerde serin dubalarda
Artık göze bakmak oyunu yok
Cahit Zarifoğlu
Seni Düşünüyorum (Kendimden)
Seni düşünüyorum !
Kızıl bir akşam üstü İstanbul'da
Martıların çığlıklarını dinliyorum
Elinde şemsiye ile dolaşan insanlar oluyor,
Sahil kenarında patika yollarda yürürler hep...
Bir yerlerden bir yerlere adımlarlar zamanı.
Telaşlı balıkçıların balık tekneleri
Denizden yüksek sesli gemi düdükleri,
Simitçiler, balıkçılar yaşam telaşı,
Karmaşa içinde İstanbul, aklım gibi
Sensizlik içinde İstanbul, kalbim gibi
Seni düşünüyorum !
Günün her anında, yelkovan sen sen diye ilerliyor.
Sensiz geçen anımı kayıp sayıyorum.
Ambulans bekleyen yararlı gibiyim.
Adım atacak halim kalmamış,
Güzel şehir İstanbul memnun değil
Taksiler artık daha bir renksiz
Solgun yüzlü bütün dolmuşlarda yolcular.
İstanbul sensiz bana küskün.
Ben sensiz kendime dargın.
Ey adını İstanbul gibi sevdiğim.
Ses ver !
Sesine muhtaç yüreğim...
HAKAN US
Akdeniz yaraşıyor sana
Yıldızlar terler ya sen de terliyorsun
Aynı ıslak pırıltı burun kanatlarında
Hiç dinmiyor motorların gürültüsü
Köpekler havlıyor uzaktan
Demin çocuk ağladı
Fatmanım cumbadan çarşaf silkiyor yine
Ali dumdum anasına sövüyor saatlerdir
Denizi tokmaklıyor balıkçılar
Bu sesler işte sessizliğini büyüten toprak
O sesinin sardunyalar gibi konuşkan sessizliği
Can Yücel
adı çok duyulmuş bir ozan değildi
Tonyalı balıkçılar arasında
-onlar ki her türlü balığı tutarlardı denizden-
ama iyi bir ozandı
bütün söylentilerin tersine
denizde de olabilirdi sandalla
uzun geçmişli denizle
gün batımında var olan
ve gün doğumunda da
Turgut Uyar
Meç
…
kelime yorgun
gece soldu çan
çan ve çayır
suçsuz çocuklara koridor
yapraklar balık pulu
balıkçılar pul pul
yalnızca bakışlarını kırpıyorlar dokununca
çatılarda kirişlerde serin dubalarda
artık göze bakmak oyunu yok
Cahit Zarifoğlu
Eski şehirler...
Geçmişi olan ve halen barındırdığı tarihi binalarıyla köklerine tutunabilen şehirleri bir başka seviyorum...
Böyle şehirlerde dolaşırken gecmişe yolculuk yaptığımı, o eski mekânlarda kimlerin yaşadığını, nice ölmem zannedenlerin devirlerini tamamlayıp göçtüklerini ve bu dünyadan gelip geçtiğimizi düşünür, beni hizaya getiren bir hüznün içine dalarım; uslandırır beni böyle şehirler...
Silivri de bu şehirlerden birisidir...
İşte Yoğurthane Binaları... Devrinin fabrikaları yani...
İşte öz dokusunu koruyan PTT Binası...
İşte Kısa Köprü... Kimler geldi, kimler geçti üzerinden...
Bir Kerkük türküsü der ya hani; "geçti benden geçti benden, mertlere yol oldum, namertler de geçti benden...'
Ve işte geçmişten bugüne Tarihi Balıkçılar...
Demem o ki; katletmeyin şu tarihi yapıları, yok etmeyin geçmişi, silmeyin hafızalarımızı, öldürmeyin her biri hayat dersi veren bilge şehirleri...
Hayri Varol