93 Harbi’nden sonra, II. Abdülhamid Balkanlar’da kalan toprakları korumayı amaçlayan bir politika izlemiştir. II. Abdülhamid politikasını, Avrupa’nın büyük devletleri arasındaki rekabet ile Balkan ulusları arasındaki düşmanlık üzerine kurmuştur. Sultan Abdülhamid, Balkan milletleri arasındaki anlaşmazlıkları körükleyerek, onların Osmanlı’ya karşı birleşmemelerini iktidarı döneminde başarmıştır. Ancak 1911 sonrasında gerek Osmanlı’nın iç yapısı, gerekse Avrupalı devletlerin hesapları, Osmanlı Devleti’nin planlarını alt üst etmiştir. Yaşananlar, Osmanlı’nın ön görmediği bir şekilde gelişince Balkan Harplerine zemin hazırlanmıştır.
Ömer Seyfettin'e göre bir milletin varoluş harcı dildir.
"Ne felâket ya Rabbi! Geri çekilmenin, bozulmanın en çirkinini gördüm. Bugün burada, Köprülü'nün önündeyiz. İkinci tümen kaçtı. Yalnız biz nizamiye tümeni kaldı. Birden "geri çekil" emri verildi. Hep kendimizi galip sanıyorduk. Meğer müthiş bir şekilde mağlupmuşuz. Toplar filan hep kaçtı. En nihayet bizim tabur kalmıştı. Biz de çekildik."
Savaşın korkunçluğunu birebir yaşıyorum.
Gustav von Hochwachter
Sayfa 45Kitabı okudu
Adanın son sahipleri olan Osmanlılar, 450 yıl boyunca Midilli'de söz sahibi idiler (1462-1912).
Sayfa 9Kitabı okudu
