Yenilmiş, bitkin ruh! Koca sersesi, sana
Artık ne uğraşıdan tat var, ne sevgiden;
Kalsın flüt iç çekişten, boru ezgiden!
Zevkler, ilişmeyin bir küskün, bezmiş cana!
Canım ilkyazın kokusu gitti yabana!
Zamandır her dakika beni yutup yiyen
Sonsuz kar donmuş bir gövdeyi sararcana;
Yukarıdan baktığım yer yuvarlağı bana
Bir sığınak göstersin istemem yeniden.
ÇIĞ, GÖTÜRÜR MÜSÜN DÜŞTÜĞÜNDE BENİ SEN?…
Benim kişisel mutluluğum da sizi mutlu etmektir; beni bu mutluluğumdan alıkoymayınız, canım; ilişmeyin, engel olmayın bana. Başıma hiç böyle bir şey gelmemişti, canım. Artık dünyaya karıştım işte.