Başkaları.
Sıradaki üçüncü engelimiz için Sartre, “cehennem başkalarıdır” demiş.
Her büyüyen işadamı için “O hırsızdır” derler.
“Bu kadar para alınteri ile kazanılır mı?” derler.
Pazarlardan alışveriş eden teyzeler, taksi şoförleri, kütüphane memurları, edebiyat öğretmenleri, o halim selim saflar haklıdırlar. Birgün o aptalca ve basma kalıp sözlerinin doğru, yüksek ve felsefi olduğunu anlarlarsa ortalık karışır.
* * *
“Ayıp, ayıp”.
Başkaları hep böyle derler.
* * *
Kim ne der diye hayatının yönünü değiştirme; kendini kontrol etme; sansürleme. Bırak başkaları düşünsün senin ne diyeceğini.
"Başkaları ne der," diye çekinip, istemediğin bir hayat sürmek zorunda değilsin.
Sayfa 255
“Başkaları” diye bir endişeniz olduğu zaman, o “başkası”nın ya da genel olarak “başkaları”nın seviyesinin, bütün gün dükkanının önündeki bir iskemlede oturup gelip geçeni seyreden bakkal Hasan Efendi’ya da dedikodudan başka pek bir işi olmayan Ayşe Teyze olduğunu hatırlayın. Zira, kim ne derse desin, bu insanların öyle bilge bir tarafları falan yoktur; eğer olsaydı, zaten “Başkaları ne der?” diye sorarken kendisinden endişe ettiğimiz “başkası” olmazlardı. Onlardan bir şey öğrenebileceğiniz türde insanlar, “Başkaları ne der?”deki “başkalarına” dahil olmazlar.
Sayfa 53Kitabı okudu
Aşırı sosyalleşen insanlar, dışarıdan bakıldığında, başkalarını rahatsız etmeyen, aranan, hoş insanlar gibi görünseler de, aslında yaşamlarını, başkaları ne der? e göre düzenleyen ve bunun doğal sonucu olarak özlerinden koparak kendilerine yabancılaşmış insanlardır.77
Eğer toplum, kendine güveni olmayan, davranışlarını, “ başkaları ne der “ düşüncesiyle belirleyen insanların yetişmesine uygun bir sosyal ortam hazırlarsa, bu sosyal ortam içinde sağlıksız aile kurmak, sağlıklı aile kurmaktan daha kolay olur.
Sayfa 81Kitabı okudu
Düşmanlarım, kötü dillilerin hepsi ne der paltosuz gidersem? Zaten insan paltoyla geziyor, çizme giyiyorsa ne yazık ki hep başkaları için yapıyor bunu.
