_Her inanç, Putperestliktir.
_İster bir ağaç ya da taştan bir put yapın, isterse onu soyut kavramlardan oluşturun fark etmez. Hepsi birdir. Değil mi ki önümüze kurban sunduğumuz, yakarıp şükrettiğimiz kişisel bir varlık koyuyoruz. Bu nihayetinde putperestliktir. Aslında ister koyunumuzu isterse istek ve eğilimlerimizi kurban edelim, bu çok büyük
Dinin en çok önem verdiği yoksulluk, akıl yoksulluğudur. Her dinin esas erdemi, yani din göstericilerinin en çok işlerine yarayan erdem, imandır. İman, tanrısallığın tercümanlarının yararı olan şeye incelemeden körü körüne inandıran sınırsız bir bönlükten ibarettir. Bu erdemin yardımıyla, rahipler, doğrunun ve batılın, iyiliğin ve kötülüğün hakemi oldular; yarar sağlamak için, gerektiğinde cinayetler işletmek, onlar için çok kolay oldu. Örtülü iman (yani, kendiliğinden eylem ve uygulamaya dönüşen iman), yeryüzünde yapılmış en büyük suikastlerin kaynağı olmuştur.
Sayfa 288 - Kaynak YayınlarıKitabı okudu
Demokrasinin çulsuza verdiği hakla seckine verdiği hak aynı mı?
Hayır diyor Fransız tarihçi batının esitligi nispidir Aslında her alana müthiş bir eşitsizlik hâkimdir ülkemi( Fransa) ele alacak olursak evvela asiller ve rahipler sınıfını görürüz Onların alt katında 3 sınıf daha var Burjuva Vilen Serf (esir ya da köle) asillerle rahipler eski dönem boyunca tüm haklardan ve nimetlerden yararlandilar yeni dönem gelince Demokrasi yine bu zümrelere çalıştı Çünkü mekanizmaya hakimdiler geçişi diledikleri gibi ayarlayıp mekanizmayı istedikleri gibi işlettiler Alt tabakaların başarı şansları istisnalar hariç hiç olmadı
Sayfa 114Kitabı okudu
Arzana Evinde Ne Olurdu?
Bu bölümü sonlandırırken, kısa süreliğine dikkatimizi arzana evi adı verilen bir kuruma verelim. Metinlerde bu tür kurumlara yapılan az sayıdaki atıf, bu yerlerin müzik ve eğlencenin bulunduğu, yiyecek ve içecek servis edilen ve konukların gecelediği mekanlar olduğunu gösterir. Bu yerlerin müşterileri kimlerdi?
Rabbim! Mülkün sahibi sensin.Neyim var ki vereceğim. Evvelim de sen, âhirim de; zâhirim de sen, bâtınım da.Beden denilen kaba,vehmen varlık vermişim.
" Ganiyy" olan sensin " fakir" olan ben. şu "ben" sözü varya Rabbim , onu bile söylerken utanıyorum.
