Sonra bir yaz, bir kış gelir. Zaman kayar, umutlar ve bekleyişler sonbahar olur. Işıklar gölgelerce uzar, eşyalar konuşma yaşına basar, anılar bardak izi, belki kırmızı. Kitaplar arasında eski takvim yaprakları, gösterdiği sayılar göç edip gidenlerin yası. Tutunduğun sıcak bir el, kahve kokusuyla tütün karışımı bir koku bir an saçılan düşleri hayata bağlar. Dünya işleri, gecikmeler, koşturmacalar, heyecanlı bekleyişler, bir kaç gülümseme, saçındaki son hüznü dağıtan akşamın turuncu rengi...Usul usul suyun hafifliğinde bir sandaldır yürek. Her batış geceyi, her doğuş güneş sevinci...
Işıl Işık
İnsanı büyük yapan, onun bir amaç değil, bir köprü olmasıdır: İnsanın sevilebilecek yanı, bir öteye geçiş ve bir batış olmasıdır.
“İnsanı büyük yapan onun bir amaç değil, bir köprü olmasıdır: insanın sevilebilecek yanı bir öteye - geçiş ve bir batış olmasıdır. Severim batmaktan başka bir yaşam bilmeyenleri, çünkü öte tarafa geçenlerdir onlar.”
Friedrich Nietzsche
Namaz Vakitleri Hakkında
Takvimimizdeki namaz vakitleri, fıkhî esaslara göre hesaplanırken arz derecesi (enlem), tûl (boylam), saat dilimi, yükseklik, arazi genişliği gibi birçok astronomik, klimatolojik ve jeolojik unsurlar hesaba dâhil edilmektedir.
Bir yerin namaz vakitlerinin hesaplanabilmesi için “astronomik değerler” değil, fıkhî ölçülere uygun olan “görülen değer”
Batış
Hayatımda olup bitenler canımı çok yakıyor. Allah beni koruyor bunu biliyorum. Yine de kendimi batan bir gemide gibi hissediyorum. Etraf açık okyanus ve yardıma gelen kimse yok.
Sana batış görünür fakat o bir doğuştur
Kabir canı kurtarır benzerse de zindana
Hangi tohum bir yere ekildi de bitmedi
İnsan da bir tohumdan gelmedi mi meydana
Veysel ÖKSÜZ
Batıyorum ama güneşin parlaklığı gözümü alıyor.Yaşamayı kıskanıyorum.Deniz köpüğü içimi coşturuyor batarken düşlüyorum.İstiyor muyum? Evet.Yaşayacak mısın diyor üzerimden geçen kuş.Düşünceğim diyorum.
Yaşayamayacaksın diyor parmağıma konan kelebek.Ömrü umudumdan kısa.Rencide edildi gururum.Onca insan geçiyor gözümün önünden.Bir an yaşamaya öyle hevesleniyorum ki güneşe asılabilirim.Sonra kendimi görüyorum bir süre tekdüze güden heveslerim sonunda dibe vuruyor.
Yne döngüye giriyorum.Ama biliyorum işte.Bu bir döngü.Bu bir batış.Bu bir bunalma.Hepsini bir camın arkasında yaşıyorum.Ve camı farketmek göz pınarlarımı kurutuyor.Yaşamayı seviyorum.Ve hayır her manayı aramaktan bıkmayacağım.