"Ya kendini yeniler ya da hayata yenilir insan." - Bölüm 3 (son)
"Ya kendini yeniler ya da hayata yenilir insan." - Bölüm 1 #29572321
"Ya kendini yeniler ya da hayata yenilir insan." - Bölüm 2 #30246283
Güneş, gülümseme kasları varlığını yitirmeden evvel gülümsedi, inci gibi dişleri ilk defa bu kadar güzel görünüyordu. O sırada doktorun yanında bulunan Mehtap hemşire, anlamsız bir
Söyle Delâl Bir Yere Varmakta Ben Kadar Zorlanan Birini Tanıdın Mı ?
Tüy gibi hafif, berrak ve ele geçmez bir günde, güne hiç bir ağrım olmamasının mutluluğuyla başladım. Böyle güzel böyle duru günlerde daha fazla gitmek isteği duyarım. İçimden daha kalabalığım dışarda göründüğümden. Cümbür cemaat içimden gitmek isterim. Fiilen bir yere gitme imkanım olmadığında içimden düşerim yollara.Bu yüzden ben otogarlarda ve
Ama O Benim En İyi Arkadaşım..
Gitmek dediğin şey, sen bir tren ya da bir otobüs camından dışarı bakarken bir kaç ev bir kaç ağaç ve bir kaç elektrik direğinin kalkıp yürümesi değil mi ? Bir kaç ağaç yürüyor yanım sıra. Bir ev yürüyor. Balkonunda bir kadın sabah güneşine karşı bebeğini emziriyor. Sol omzundan bebeğin beline kadar uzanan bir yazma örtmüş. Biz yazma deriz ince
Ağustos Ayı Hikaye/Deneme Etkinliği
Yazar: https://1000kitap.com/incikupelikiz
Hikaye Adı : Rüya
Link: #32205538
Ressam : Van Wieck
Tablo: hizliresim.com/Q2pOAy
Trafik akmak bilmiyor. Herkes kornalarının üzerine çökmüş gibi sanki. Ya da düğün konvoyu havasında. Birazdan birisi elinde mendille arabanın camından dışarı sallayacakmış gibi
Sonuçta İnsan Bu Herşeye Alışıyor Zamanla…
İlgili Resim : hizliresim.com/ODy42Q (bence tek cümleyle "Cam Kenarında Dışarıya Bakıyordu Genç Kız" )
Beyninde sözlerini, müziğini bilmediği belki bir gün bir yerlerde dinleyeceği içten şarkı çalarken elinde iki gündür hasret kaldığı bilindik bir soğuk algınlığı ilacının reklamını yapan kupasındaki Türk kahvesiyle ayakta
Güzel bir hikâye. Pişman olmayacaksınız umarım beğenirsiniz
Bir gün bir adam kütüphaneye gider. Kütüphanede bir aşk kitabı bulur. Kitabı okur ama öyle bir okur ki bazı sayfaları tekrar çevirir okur. Kitabı bitirir kapatır ve derin bir iç çeker. "Vay be böyle aşk yaşayanlar kaldı mı ki?" der. Ve kitabın kapağını tekrar açar. Aa bakar ki kitabı daha önce alıp okuyanların ismi vardır. Içinde bir
Okumak da yaşamak kadar ciddi bir iş diye düşünüyorum.. bir kitapta onlarca insan tanıyıp hepsi hakkında tek tek hüküm yürütüp yaşantılarının ve iç dünyalarının en derinine iniyoruz çoğu zaman.. okumaya ilk başladığımda ortaokul sıralarındaydım elime aldığım kitap ‘ jean paul sartre ‘ ın Uyanış kitabıydı. Bir sabah babamın öğrenci adam kitap mı okur ders çalışır diyerek paramparça ettiği sayfalara gözlerimi dikerek uyandım.. Aradan yıllar geçti şuan 35 yaşında okuduğu her kitabın hikayesini babasına anlatan bir okurum.. Dahası ona da kitap okutuyorum.. Bazen diyorum o kitap sayfalarını yırtılmış görmesem okumak bende böyle bir tutku olur muydu??