Sus ruhum sus artık!!!
yine gece, yine bir boşluk sarıyor ruhumu...
ağlamak geliyor içimden hıçkıra hıçkıra ağlamak...
nedenini bilmediğim bir yalnızlık sarıyor her yanımı...
onca yalnızlık arasında, yalnız değilim diyemiyorum..
bataklığa düşmüş gibi!
yalnızlardan biri olduğumu anlıyorum.
ne kadar iç çeksem boş...
içimdeki kasveti, içimdeki karabulutları
İnsanlığın güzel ve çekingen yüzünü ben de görür gibi oluyorum. Zavallı insanlık kendini belli etmeden sokaklarda dolaşır ve insanlık için bir şeyler yapmaya çalışanları sevgiyle izlerdi. Bugün bir insanlık ölmüşse de, onun ilkeleri akıllara durgunluk verecek bir canlılık la aramızda yaşamaya devam edecektir. İnsanlıktan paylarını almayanlar için o zaten bir ölüydü; onun bu kadar uzun yaşamasına şaşılıyordu.
22- İyi davranışlar içinde kendini bütünüyle Allah'a veren kimse, gerçekten en sağlam kulpa yapışmıştır. Zaten bütün işlerin sonu Allah'a varır.
{Âyette geçen muhsin, bir hadise göre, "Allah'a, O'nu görür gibi kulluk edendir." Kulluk, yalnızca günlük, vakitli, belli tapınma şekilleriyle değil, bütün hayatın Allah rızasına tahsisi ile gerçekleşir. "Ameller niyetlere göre" değer kazanır. Allah rızası için, bu niyetle atılan her adım, alınan her nefes... ibadettir, kulluktur, ihsandır.}
Sayfa 412 - (31-Lukman) (21. Cüz-3. Hizb)
Mealli Kur'anKitabı okuyor
İnsanın zaman zaman yaraları ile tuhaf bir ilişkisi oluyor: Bitsin istiyoruz, kabuk bağlıyor mesela fakat kaşımaya devam ediyoruz. Bilerek. Ne tuhaf. Afşar Timuçin, "İyileşen yaraya ikide bir dokunmanın ne anlamı var?" diye bu yüzden sitem eder. Bu eziyeti ne kendimize ne bir başkasına yapmalı sevgili okur. Yaralar yaşandığıyla kalmalı.
Ancak ne var ki, Musa Peygamber'in gördüğü vizyonda olduğu gibi İsa Peygamber'in de başına
gelmeyenler kalmamış ve sonunda onu çarmıha germekten bile çekinmemişlerdir.
"Dini Öğreti Sistemi en son halkasını tamamlamak ve dinler devrini kapatmak için gelen Muhammed Peygamberde getirdiği dini, savaşlarla kabul ettirtmek
