Benim de yapmam gerekiyordu o yüzden başlıyorum
*Ben Rümeysa, eski arkadaşlarım bana Rumoş diyordu ama yeni sınıfımda iki Rümeysa olduğumuz için yeni arkadaşlarım soyadımla sesleniyor (eski ve yeni diye ayırmak zorundaydım evet)
*Kitap okumasam muhtemelen ben olmazdım, okumak şu anki kişiliğimi oluşturdu
* 
İçimdeki Müzik okuduktan sonra hayatım değişti
Derin Uyku | Aralık ayı hikaye yazma etkinliği
"Ders bitmiştir. Size verdiğim sunum ödevlerini unutmayın önümüzdeki hafta onlardan not vereceğim. İyi akşamlar." Profun bu sözleriyle kafasını önündeki masadan kaldırdı. Yine ağlamıştı, kimse fark etmemişti, her zamanki gibi sessizce dökülmüştü gözyaşları, kimseyi rahatsız etmeden. Notlarını toparladı çantasını ve ceketini alıp
Kalbimi de büyüttüm sonunda
Artık bazen gözlerime tırmanıp bakıyor sokağa
Kirpiklerime tutunuyor, o ince parmaklıklara
Öyle çok büyüdü yani, görsen şaşarsın.
Kalbim sanırım büyüyünce
Sokaklarda ağlayan biri olacak
Rezillik yani maviş anne!
Kalbim komik kaçacak
Kaçmaması için sen en iyisi kalbime de benim serüvenimden bir yer ayırt
Aman, mutsuz bir yer olmasın!
İki sigaram kaldı bu gece için
Yüzyıl yetecek çocukluğum,
İki muhabbet kuşum,
Biraz da ateşim var.
Dua ediyorum ateşe
Vazgeçsin diye beni yakmaktan bu gece
Dünyanın bütün sabahları için iki bilet al maviş anne
Aman umutsuz bir yer olmasın!
İki kendim varmış maviş anne
Biri benmişim biri mutsuz
Ben ölürsem maviş anne, mutsuz için
Dünyanın bütün sabahlarına bir bilet al.
Ben ölürsem mutsuza iyi bak! 
Didem Madak
Ben bir kafes tamircisiyim...
Muntazam olması gereken bütün kafeslere,
Gizli bir defo bırakıyorum ...
Bakan anlamıyor.
Eşsiz güzellikteki kafesler hata göstermezler çünkü...
Birgün seni de tıkacaklar bir kafese!
Belki tahta olacak, belki metal, belki de beton...
Ne farkeder ki onlar için...
Kolları altında korunduğunu sanacaklar,
Egolarını tatmin
MUTSUZA KİM BAKACAK...
Müjde Bilir'e
İki sigaram kaldı bu gece için maviş anne
İki muhabbet kuşum.
İki kendim varmış maviş anne
Biri benmişim, biri mutsuz
Ben ölürsem maviş anne, mutsuza kim bakacak?
Dünyaya bile bir dünya anne lazım.
Biri sen ol maviş anne, biri ben.
Dünyanın bütün sabahlarına iki bilet al da
birlikte gidelim maviş anne
Bana da kendi serüvenimden
"ben artık küsüm, yağmurIarı yağmıyor ağaçIarıma."
Attila İlhan
Beni de kırdılar, ben artık küsüm.
Yağmurları yağmıyor ağaçlarıma;
Sularından içmiyorum, susadım ama.
Beni de kırdılar...
Attila İlhan
Gece olunca eğer uykuya dalmadıysam çok korkuyorum ve durup ağlıyorum içimden içmeden bu ne zaman geçecek bilmiyorum ama ben böyle yaşamaktan yoruldum sanki her an deprem olacakmış gibi yatakta bekliyorum ve asla uykum gelmiyor
Ve ben sizi çok özledim minik kuşum seni çok özledim ben dayı yeğenin de polis adayı artık amirin senin için cezaneye geldiğince sizin canınız gitti benim sağ kolumu kaybettim demişti senin gittiğin yolda ben olacağım ama sensiz nasıl olur bilmiyorum
Hepinizi çok özledim.....
Ben Artık Küsüm
Beni de kırdılar içimde kırdılar.
Karanlık camlardan sular akıyordu.
Şimşekli bir boşlukta saat vurdu.
Beni de kırdılar belki yalnızdılar.
Belki onların da çocukluğu yoktu.
Bütün şarkılara kapalıydılar.
Attila İlhan
birileri mutsuzsa, mutsuzlara nergis yolla…
iki sigaram kaldı bu gece için maviş anne
iki muhabbet kuşum.
iki kendim varmış maviş anne
biri benmişim, biri mutsuz
ben ölürsem maviş anne, mutsuza kim bakacak?
dünyaya bile bir dünya anne lazım.
biri sen ol maviş anne, biri ben.
dünyanın bütün sabahlarına iki bilet al da
birlikte gidelim maviş anne
bana da kendi serüvenimden bir yer