Herkese merhaba günlerden Immanual Kant ve Fragmanlar eseri :)
Hayatının son demlerine girmiş bir yazar kalemi eline alıyor ve elinden geldiğinde aklındakileri kağıda döküyor. Kimine göre karalama, kimine göre 'Bunaklık' kitabı olarak adlandırılan sonu olmayan ya da bazı yerlerin anlaşılmaması hasebiyle tercih edilmeyebilir,belki de ne gerek vardı ki yazmaya deyip anlamlı bulunmayacaktır.
Ama beni için öyle olmadı.Kant felsefesine aşina olan kişiler zaten bu eserin Kant felsefesine bir giriş taşıdığı anlamına gelmeyeceğini bilir. Her okuduğu satır Kant'ın daha önce dile getirdiklerini anımsatacaktır. Yani bir nevi giderayak arkada bıraktığı eser ile hayatının hayatının 'Fragmanı'nı vermiş. Hayatının ve felsefesinin özeti niteliğinde bir eser olmuş. Almanca aslının da yer alması kitaba orjinal bir hava katmış.
Beni en çok etkileyen ve duygulandıran nokta tanıdığın biriymiş gibi yazılanların yavaş yavaş silikleşmesi ve son bulması...
Takatinin bittiği, hayatının son bulduğunu resmeden o son sahneler...
Ve en güzel sözleri: Bahar yaklaşırken her yıl güneyden gelip pencerenin öünde öten çit serçesini özler; ama sonunda,sonun geldiğini anlar, "küçük kuşum artık hiç gelmeyecek",der.
Ölmeden önce kaleme almış olduğu Fragmanlar kitabına verilebilir.Ben sevdim. Son buluşmamız olmuş gibi geldi görünebilir ama Kant önce okunmalı, sonra sevilmeli,sonra da bir hoşçakal demeyi hak etmeli....
Herkese iyi okumalar.
