.....İsimsiz....3
Üç fidan daha soldu,üç ay parçası genç. Özgür Kudüs uğruna feda ettiler kendinilerini. Peygamber Efendimize(sav.)komşu oldular. Allah'ın huzuruna vardılar. O nurlu yüce makama kavuştular.
"Recep,Mahmut,Kasım. Üç dostumuz komşu oldu Resullullah'a, Hamza." Bu kadar kolay mıydı bunu söylemek? Üç şehit...Üç aile...Nice çocuklar babasız
Piruz'a döndü ve bu eve geldiğinde bu yana üçüncü defa "Artık ben gideyim" dedi., "Çok yorgunum."
Piruz onun yüzüne baktı, "Gitme Setterhan" dedi. "Ben de çok yorgunum."
Sayfa 178
Kaldırımlar
I
Sokaktayım, kimsesiz bir sokak ortasında;
Yürüyorum, arkama bakmadan yürüyorum.
Yolumun karanlığa saplanan noktasında,
Sanki beni bekleyen bir hayal görüyorum.
Kara gökler kül rengi bulutlarla kapanık;
Evlerin bacasını kolluyor yıldırımlar.
İn cin uykuda, yalnız iki yoldaş uyanık;
Biri benim, biri de serseri kaldırımlar.
İçimde
"Ey nefsim! Seni sen yapan benim, beni de ben yapan sensin. Ya yola gel beraber gidelim ya da yoldan çekil ben Hakka gideyim... "
Sayfa 19Kitabı okudu
Kahve içip kitap okuyarak başladığım, çocuklar gibi şen olduğum günün devamında ayağımı yanlışlıkla motor egzozuna sürttüm ve bi tutum derim egzoz üzerinde kaldı. Sonrasında önümde giden aracın ani fren yapması sonucu ona vurmamak için ben de ani fren yaptım ve tabii ki düştüm, sonra tabii ki olay sonrasında övgüler yağdırdığım kişi durup iyi misin diye soracağına kaçtı gitti .. neyse ölmedim evime gideyim sağsalim derken eve gelince bir kere daha dışarıda kaldığımı anladım, bi saat çilingiri bekleyip bin tl para ödeyip eve girince günlük misyonumu tamamladığımı düşünüyorum. Daha ne olabilir ki? Çok güzel bir gün. Herkese benden papatya çayı.
Sizin kendi yolunuzdan gitmeye hakkınız var. Bırakın ben de kendi yoluma gideyim.
Sayfa 224 - İthaki YayınlarıKitabı okudu
Bazı öyküler yüzünde patlayan bir tokat etkisindedir, aynaya bakma deneyimi
“Yaşayan her insan kadar pişman ve ölen herkes kadar da eksik işte…”
İnceleme mi bu yoksa bir histeri krizi sonrası bir karalama mı emin değilim. Öncelikle bu kitapla hepimizi tanıştıran 
Yüksel Yüksel beye teşekkürle başlamak istiyorum. Israrla, şiddetle ve gözlerinden okunan bir gururla tavsiye etmişti bizlere. Birçok okur dostumuz tavsiyesine uyup
Rüya, Ankara Yolu, Köydeki Ev...
Bu yazım sevgili eşim 
Ayçagül Akar ‘a ithaf edilmiştir.
“Atma Babaaa..“
Yahu şu yoklukta, elindeki demir parayı taze betonun içine attı ya adam. Ben onunla renk renk akide şekerleri alırdım, gitti anam gitti! Tamam da ben büyüdüm, koca adam oldum, şimdi şu sekiz yaşımdaki köyde evin temel atılmasında yaşadığım anıyı