Dost dost diye nicesine sarıldım
Benim sâdık yârim kara topraktır
Beyhude dolandım boşa yoruldum
Benim sâdık yârim kara topraktır
Âşık Veysel
"Biz bu toprağa vurulmuşuz komutanım. Bunun kokusuna, otuna börtü böceğine. Vatan demişiz bir kere. Hani Âşık Veyse söyler ya, 'Benim sadık yarim kara topraktır.' diye, işte onun gibi bir şey.
Benim sadık yârim kara topraktır..
Bizler dünyayla, doğayla, ailemizle ve doğanın bir parçası olan bedenimizle bağlara sahibiz. Bunların hepsinin ortak adı topraktır. Evet bedenimiz de ruhumuzun toprağıdır, zeminidir, evidir...
Sayfa 27
Öyle bir zaman
geldi ki şiir bana
Kan akıtmadan
kanamayı öğretti
(Şiir) Benim en sadık yarim
E kitapKitabı okudu
Aşık Veysel
Toprak
Dost dost diye nicesine sarıldım
Benim sâdık yârim kara topraktir
Beyhude dolandım boşa yoruldum
Benim sâdık yârim kara topraktır.
Nice güzellere bağlandım kaldım
Ne bir vefa gördüm ne fayda buldum
Her türlü isteğim topraktan aldım
Benim sadık yarim kara topraktır..
Koyun verdi kuzu verdi süt verdi
Yemek verdi ekmek verdi et verdi
Kazma ile
Barnabas İncili’nin akibeti nereye varacak?
Barnabas İncili’nin akibeti nereye varacak?
1983 Kışında, Şırnak'ın Uludere kazasına bağlı "Kela Memo" mevkiinde av köpekleriyle avlanmaya çıkan Timurhan Ağa ve adamları bir ara köpeklerini kaybederler. Köpeklerinin yeraltı gibi bir yerden seslerini işitirler. Mağara gibi bir yerden girdiklerinde aşağıya doğru yol olduğunu
1. BÖLÜM
SAİD NURSÎ, NUR RİSALELERİ VE İLİM
1.1. SAİD NURSÎ’NİN TAHSİL HAYATI
Risale-i Nur müellifinin tahsil hayatı üç aydan başka mevcut olmadığı halde
(...)10
Evet o zât (Said Nursî) daha hal-i sabavette iken ve hiç tahsil yapmadan
zevahiri kurtarmak üzere üç aylık bir tahsil müddeti içinde ulûm-u evvelîn ve âhîrine
ve ledünniyat ve
Benim Dilber'im memleketimdir
Dedim dilber sen de sevdakar mısın
Dedi senden evvel nare ben yandım
Dedim doğru söyle bana yar mısın
Dedi sadık yarim gönülden andım
Dedim gel ağyarı feramuş eyle
Dedi terk eyledim gönlüm hoş eyle
Dedim cam-ı aşkı sen de nuş eyle
Dedi çoktan onu nuş edip kandım
Dedim gerdanına benler dizilmiş
Dedi görenlerin kalbi üzülmüş
Dedim mahmur musun gözler süzülmüş
Dedi hab-ı nazdan şimdi uyandım
Dedim Emrah gibi var mı aşığın
Dedi elbet benim senin layığın
Dedim halinden bil bağrı yanığın
Dedi bilmez idim anca inandım
Erzurumlu Emrah