Gitme Ey Yolcu
Gitme ey yolcu, berâber oturup ağlaşalım:
Elemim bir yüreğin kârı değil, paylaşalım:
Ne yapıp ye’simi kahreyleyeyim, bilmem ki?
Öyle dehşetli muhîtimde dönen mâtem ki!..
Ah! Karşımda vatan nâmına bir kabristan
Yatıyor şimdi... Nasıl yerlere geçmez insan?
Şu mezarlar ki uzanmış gidiyor, ey yolcu,
Nereden başladı yükselmeye, bak, nerde ucu!
Bu ne
Öz yaşamımdan ve bütünsel hayatta dair izlenimler
Sizinde bu konuda pek hakim olduğunuz hiç şüphesiz nitekim en baskıcı ve etkileyici günümüz sorunların sancağını taşıyan ekonomik dalgalanmalardır bu dalgalar öyle şiddetli ki önüne çıkan her şeyi katıp ilerliyor bu sorunu bütünleği olarak hükümetin üstüne atmak hiçte adil olmayacaktır deprem
tekrar içine kapanmıştı. odaya ilk girdiğindeki ifadesini tekrar bağlamıştı yüzüne. belki de acıyordu bana. çok önemli bir hastalık, büyük bir felaket yaşamış ya da yaşıyor olmalıydım... ben biliyordum hastalığımı. adı bile vardı. belki tıp kitaplarında değil ama edebiyat ve felsefe kitaplarında rastlanıyordu ismine; yaşama hastalığı... bir çeşit alerji. oksijene.
Uvats'da, Avusturya Macaristan ile Türkiye arasındaki sınırın ayrıldığı yerden, aynı adı taşıyan bir çay geçiyordu. Çayın üstündeki köprü ise Avusturya ile Türk karakolunu birbirinden ayırıyordu. İşte bu köprünün başında bir Türk subayı ile bir bölük asker göründü ve Avusturya tarafına geçti. Subay teatral bir jestle kılıcını köprünün
Sayfa 249 - İletişim YayınlarıKitabı okudu
