İşte tiren.
Memleketi toplamış gidiyor.
Her birinin ayrı bir hikayesi, ayrı bir dünyası var.
Hayat böyle durgun bir göl değildir. Bir taş düşer, dalgalar kıyıya ulaşır. Kuşlar yuvalarından uçar, sağanak kırbaç gibi inmeye başlar.
İnsan bir korkuyla ne kadar arkadaş olabilir? Saçma. Korku kucaklanmaz, ondan ancak kaçılır. Bir de korkuyu yenmek var. Ama ne mümkün.
Okur Takip Önerileri
Çiçekler vazoda, kendisi bu odada solup gideceklerdi.
Gayb
Yürüdüğümüz yollar meleklerin defterlerinde kıvrılıp gitmiş olsa da yürüyeceğimiz yollar hâlâ ilk kar tazeliğinde ve lekesiz yağmaktadır kapılarımıza. Bir çocuk neşesiyle atacağız kendimizi dışarı. Fakat bir çocuk kalbi taşıyor muyuz hâlâ? Gaybın o uçsuz bucaksız beyazlığına yakışacak mı ayak izlerimiz?
