Dialog
Dialog
Nasıl net gözlem yapa biliriz?
Olanları bir birinden nasıl ayıra biliriz?
Doğru,yanlış nasıl kolay anlarız?
Nasıl nura ulaşıb yalnışdan arınırız?
Derler insan çözülmez kutu bağlı.
Açılmaz bu kutunun hiç bir zaman sırları.
Benim adım insanların hizasına yazılmıştır.
Her gün yepyeni rüyalarla ödenebilen bir ceza bu.
Keşke yağmuru çağıracak kadar güzel olmasaydım
Ölüm ve acılar çatsaydı beni
Düşüncem yapma çiçekler kadar gösterişli ve parlak
Sözlerim ihanete varacak doğrulukta olsaydı.
Anmaya gücüm yetseydi de konuşsaydım
Diri-gergin kasları konuşsaydım
Kardeşler!
Uyan Artık Yiğidim
lstırâbdır yiğidim azığımız, hicrandır
Mirasımız mahkûmdur, mahzundur, perişandır
Gene de ye'se düşme yiğidim; imtihandır
Filizlenen her ölüm, mazlumlara nişandır
Ne gönüllerde sevinç, ruhlarda beyaz kaldı
Ufka bir bak, ilerle; inkılâba az kaldı.
Ülkemden hatırıma hep sefiller geliyor
Bin yüzlü Ebrehe'ler, kara filler geliyor
Şimdi
Çünkü beyaz bir gemidir ölüm.
Siyah denizlerin hep
çağırdığı,
Batık bir gemi.
Sönmüş yıldızlar gibidir.
Yitik bir adrese benzer yanık otlar gibi
Sen bu şiiri okurken ben belki başka bir şehir de ölürüm..
Hey, ölüm!
Arayınca yeni bir yolcu
Hep çocuk kadar coşkulu
Renklerin, süslerin sarhoşu,
Beyaz atına bin de gel.
Karaysa eğer atın
Ve gök kuşağı rengi değilse pelerinin,
Bırak, kalayım gölgesinde erguvanların...
Uyandıran Aşk
Bir soğuk yel eser üşür ölüm, ölüm bile
Bir soğuk yel eser üşür ölüm, ölüm bile
Anlatır akan kanı beyaz sesiyle
Anlatır akan kanı beyaz sesiyle...
Suavi
Alaca sesinde kızgın sular akıyor gölgenin
Adımlarım iz bırakıyor, karanlığın içinde, her nefesinde
Bir çemberin döngüsünde esir yüzler sıralı
Ellerinde kaypak bir maske, hilafın arsızları
Çizgiyi sol adımlarla gidiyorlar
Giderken yolu kan rengine boyuyorlar
Ak saçlı deli ihtiyarımdan sarı zehirli kadehleri içiyorlar
Kısık bir ruh yatışıyor omzumdan, sedasız sözlerim
Çenesi yırtık palyaçoyla katili tüm bedenlerin
Deli ihtiyar kahkaha atıyor, zıplıyor ölü bedenlerde
Al renginde alnıyla bana bakıyor gülümseyen gözleriyle
Geride uğultuyla, peşimde insanlar, bunlar çizginin yeni sırası
Şimdi benim elimde çirkin bir maske palyaçonun neşesiz sıfatı
Ceplerimde beyaz şekerler ve omzumdaki ruhun fısıltısı
Kulaklarımı kesen sesinde heceliyor
"Ölüm oyunlarında şeker karnavalı burası"
Ve sırtımdan itiliyorum, ensemde acı var
Delinin elindeki ipiyle boynumda bir urgan asılı
Ağlamadan
dillerim dolaşmadan
yumruğum çözülmeden gecenin karşısında
şafaktan utanmayıp utandırmadan aşkı
üzerime yüreğimden başka muska takmadan
konuşmak istiyorum.
Şehre neden
esmer ve dölek yüzümle döndüm dağlardan
"Ben siyaha karışan griyim,
Renklerin kördüğümünün kor noktası.
Şiir kırıntıları dökerken mısralarıma,
Ağlayan bir beyaz, sinmiş bir siyah...
Çerçevenin tozunda yaşamaya mahkum,
Sûküta idam kelimlerden kaçması yasak.
Ben yaşlı bir adam, ben ölmüş bir bebek
Ben yaşamla ölüm arasına sinmiş bir kelebek..."
-Kalpdelen-
Bahar yaz ile kış arası,orta az ile çok arası,ekvator kuzey ile güney arası,biraz var ile yok arası,loş aydınlık ile karanlık arası,şimdi geçmiş ile gelecek arası,gri siyah ile beyaz arası bir geçişse..yaşamda ölüm ile doğum arasında bir geçiştir o halde..loş bir bahar sanki..
MAYIS KIZIN AĞIR DEPRESYONLARI
İnsanları kafaya takmaya gerek yok,
Öyle de böyle de geçiyor zaman.
Bir yanında azizleşmiş vefasızlık,
Bir yanında dünyaya yetinmeye çalışan yalnızlık.
Gecesine ölü cesedini salan,
Gündüze "hadi eyvallah" diyen.
Zehir gibi uykum var ya,
Şehrin kaçıncı trafiğinden geçtiğimden.
Yine ümitsizler ortamında velhasıl,
Yeni kızaran dualarımla
....
Gelin Birazda Düşünelim: KÖLELİK
Kölelik en genel tanımıyla, bir başka insanın “metası” olmaktır.
Yani kişisel bir özgürlük ya da söz hakkı sadece sahibi tarafından belirlenmesi ve insandan ziyade “makine” olma durumudur.
Dünyada uzun yıllar boyunca çeşitli şekillerde uygulanmıştır.
İlk olarak yaklaşık 11.000 yıl önce ortaya çıkmıştır.
En yakın yabancı
Şehre onurlu bir sadakatın varlığını batırarak
Üstümü çarptırıp karışık hesaplara
Göğsümde kahramanca bir gürültü
Kabaran bir kımıltı yükseltiyor
Nabzımdan arta kalan çiçek tortuları için
Herkesin içinde kaba ,kaypak ihanetleri
Bir kenara ittirip
Temize çıkmak için
Feraget edilmiş bir hayattan
En yakın yabancıyı bulmak için
En yakın
Gene de ye’se düşme yiğidim; imtihandır
Filizlenen her ölüm, mazlumlara nişandır
Ne gönüllerde sevinç, ruhlarda beyaz kaldı
Ufka bir bak, ilerle; inkılâba az kaldı.
Uyan Artık Yiğidim- Nurullah Genç