Çevrelerini saran ağır sessizlik, tıpkı denizin dibindeki dalgıcın üzerine basınç yapan su kütlesi gibi, ruhlarını eziyordu. Bu sessizlik, uçsuz bucaksız sonsuzluğun ve kaçınılmaz zorunluluğun olanca ağırlığıyla üzerlerine yükleniyor; dünya nimetlerine olan aşırı tutkularını, gelip geçici coşkularını, uçarı heveslerini ezerek son damlasına kadar posasını çıkarıyor; büyük ve yenilmez doğa güçlerinin parmağında oynattığı, zavallı akılları ve yetersiz bilgileriyle onları ufacık birer güneş lekesine döndürüyordu.
Eğer bir yaratık kendi türünün düşmanı ise o yaratık muhakkak Beyaz Diş'tir. Bunun için ne özür diledi ne de kimseyi bağışladı. Sürekli olarak sürü tarafından rahatsız edilip ısırıldığı için o da, sürekli olarak üzerlerinde hak ettikleri izlerini bıraktı.
Ne böyle bir tanrıya inanmak için imanın gereği vardı ne de bir kimsenin inancını sarsmak için çaba harcamak gerekiyordu. Ondan uzaklaşmak mümkün değildi. İşte, orada iki ayağının üstünde, elinde sopası, son derece kuvvetli, hırslı, öfkeli ve yine de sevimli bir halde duruyordu. Tanrılığı, esrarlı ve güçlü durumu, etle örtülmüştü.
Ama vahşi yaşam, vahşi yaşamdır, annelik de annelik; vahşi yaşamın ister içinde isterse dışında olsun, annelik her yerde anneliktir ve her zaman yapısında yüksek düzeyde bir koruyuculuk içerir.
Sayfa 50 - Morpa Kültür YayınlarıKitabı okudu
Yaşam, yaradılış amacına uygun hareket etmeyi hedefleyenleri, başarının doruğuna çıkarır.
Sayfa 55 - Morpa Kültür YayınlarıKitabı okudu
Burnunu yukarı dikip bütün dertlerini anlattı soğuk yıldızlara.
Sayfa 215Kitabı okudu
