Ona tüm beyazlara neden deli gözüyle baktığını sordum. "Kafalarıyla düşündüklerini söylüyorlar," diye yanıtladı. Şaşırarak, “Tabii ki öyle yapacaklar,” dedim. "Siz neyle düşünürsünüz?" Kalbini göstererek, "Burasıyla," dedi. Uzun bir süre susup düşündüm. Yaşamımda ilk kez, biri bana gerçek beyaz adamın resmini çizmişti.
Oysa düşler yaşatılmalı; öyle değil mi?
1 Mayıs..
Bahar mı geldi?
Kara kış munis bahar rolünü mü üstlendi yoksa?
Beyaz düşler için yumuşak yumuşak...
Baharların içinde tek yumruk duran;
Mayısın biri vardı değil mi?
Şura-lara mı saklamıştık?...
(hiç bakmadık ki bulalım.)
O düşler dünyası beyazla örtülecek,donacak,hayallerin solacak ve sararmış yapraklar gibi düşüp gidecek…
Sayfa 29Kitabı okudu
Ve nihayet,sanki bütün bu dünya,güçlüsünden zayıfına bütün sakinleriyle ve sefil kulübelerden bu dünyadaki güçlülerin zevklerine uygun,altın kaplamalı saraylarına kadar bütün evleriyle,bu alacakaranlık içinde fantastik,büyülü bir diyara,düşler alemine gidiyor,sırası gelen duman olup lacivert göğe karışıyordu.
Tabii o zaman soruyorsun kendine: Nerede şimdi o hayallerin? Kafanı iki yana sallayıp, "Yıllar nasıl da uçup gidiyor!" diyorsun. Yine soruyorsun: Nasıl geçirdin o yıllarını? En güzel zamanlarını nereye gömdün? O yılları yaşadın mı yaşamadın mı? Bak dostum, diyorsun kendine, bak artık toprak soğumaya başladı. Birkaç yıl daha geçecek ve sonra koltuk değneklerine dayanmış titreyen ihtiyarlık, ondan sonraysa sefalet ve terk edilmişlik gelecek. O düşler dünyası beyazla örtülecek, donacak, hayallerin solacak ve sararmış yapraklar gibi düşüp gidecek...
Sayfa 29Kitabı okudu
akasya ağaçlarının beyaz çiçeklerini döktüğü
bir yoldan geçerdi kız çocuğu
tanımadığı insanların
acıya aşina yüzlerinden geçerdi.
hava soğuktu...
bir ayaza savururdu düşlerini.
yağmurun izlerini silerdi ,
çarpık düşüncelerin
O düşler dünyası beyazla örtülecek, donacak, hayallerin solacak ve sararmış yapraklar gibi düşüp gidecek...
YEŞİL RENKLİ NAMUS GAZI OPERASI
«Hasan Âli Yücel, bu hikâyeyi oyun olarak yazmamı önermişti. Hikâyemi Yücel'in anısına adıyorum.»
Uvertür
Dünyanın tarihi iki milyar dörtyüz milyon yıllık deniliyor. Benim bitmemiş tarihim, şimdilik elli yıllık. Kelebeğin tarihi bir günlük.
*
Arkeologlar yeraltında yeni bir kent buldular. Bu kentte birçok
O düşler dünyası beyazla örtülecek, donacak, hayallerin solacak ve sararmış yapraklar gibi düşüp gidecek...