Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.13
Betül
Betül
@beyazkrizantem
yürüdüm... düşündüm... yürüdüm... düşündüm... varamadığım ufkun hayalinden aşağı yuvarlandım.
996 okur puanı
Nisan 2017 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Bu kitabın işleyişi diğer üç Anne kitabından biraz farklı. Genel olarak mektuplar üzerinden yaşananları görüyoruz. Mektupları Anne uzakta olduğu zaman yazdığı için de daha çok Rüzgarlı Kavaklar' a konuk oluyoruz. Mektupların cevabı olmasa bile ben bu içten mektupları okumaktan oldukça keyif aldım. O üç yıl dolu dolu geçerken kitap boyunca esen rüzgar bana da eşlik etti. Diğer karakterleri özledim elbette ama bu kitabı beğenmeme engel olmadı. Mektup teması beni daima çekmiştir.
Kitabı okumadan önce serinin diğer dört kitabını da almalı mıyım acaba diye düşünmüştüm. Şimdi ise kararımı verdim. Ben Anne'in tüm yaşlarına şahit olmak istiyorum. Büyüse de o ışıltısının eksilmemesini görmeyi seviyorum. Mücadelelerini okumayı seviyorum: Gittikçe olgunlaşmasını, ders almasını, tecrübe kazanmasını.
Anne serisi çok tatlı bir kitap serisi. Fakat bunun sebebi her şeyin toz pembe olması değil. Karakterlerinin mükemmel olması değil. Sorunların olmaması değil. Her şey iyi olduğu için değil, Anne güzel tarafından bakabildiği için tatlı. Montgomery'nin bence en iyi tarafı kitaplarındaki karakter çeşitliliği ve Anne'in bu insanlarla olan iletişimi. Cümleleri belki çok sade ama adeta parıldıyorlar. Doğayla bir bütünmüş gibi. Belki bazı kısımlar fazla abartı, fazla tesadüfi ama yine de o güzelliği, hayatın renklerini, ışıltısını görmeyi seviyorum. Bu hayatta gerçekten Anne gibi birilerine ihtiyacımız var.
Keyifli okumalar.
Sosyoloji ve edebiyatın iç içe geçtiği bu eserle birlikte Bauman'la tanışmış oldum. Önsözü okurken ne yalan söyleyeyim kitabı bırakmayı düşündüm. Çünkü hiçbir şey anlamıyordum. Çeviriden mi emin değilim. Ama cümleler adeta dans etti beynimde. Karmakarışık geldi. Yine de pes etmedim. İyi ki etmemişim. Oldukça keyif alarak okudum kitabı. (Anlatım bazı yerlerde yine biraz sıkıntılı geldi.) Genel olarak işleniş dağınık bir hissiyat oluştursa da konuların ilgi çekiciliğinden olsa gerek çok sorun oluşturmadı. Meseleleri yorumlama tarzlarını sevdim. Kitapta birçok yazar ve kişiden bahsetmesi ise bir liste oluşturmak için idealdi doğrusu. Yazarı okumaya devam edeceğim. Keyifli okumalar.
Şermin Yaşar okumak çocukluğuma dönmek gibi. Hem içimdeki çocuk tekrardan harekete geçiyor hem de bir yetişkin olarak nasıl davranmam gerektiğini fark ediyorum. Harry Potter Zümrüdüanka Yoldaşlığı'nda geçen şu söz her zaman çok hoşuma gider: "Gençler, yaşlıların neler düşündüğünü ve hissettiğini bilemezler. Ama ihtiyar adamlar genç olmanın nasıl olduğunu unutmuşlarsa, suçludurlar..." Bu yüzden bazen çocuk olmanın ne demek olduğunu hatırlamamız gerekiyor. Çocuk kitapları bu noktada bir harika. Hele de Şermin Yaşar'ın kitapları. Karakterleri öyle bizden, öyle aşina ki. Anlatma şekli desen insanı keyiflendirip kahkahalara boğuyor. Çocuk karakterlerinin üretken olması ise şimdiki çocuklara örnek olacak nitelikte. Her eğitimcinin, velinin, çocukların okumasını istediğim bir kitap oldu.
Keyifli okumalar.
Okur Takip Önerileri
Spoiler içerir.
Uzun zaman sonra bana inceleme yazdıran bir kitap oldu Dracula.
Kitabın çok farklı bir hikaye anlatma tekniği var. Sanki olayların raporlanıp dosyalanmış hali gibi. Birçok kişinin günlüğünden yaşananları birleştirmeye çalışıyoruz. Bu ilk başta olaya sıra dışı bir atmosfer kattığı için ilgimi çekse de sonra sonra hala olayın
Spoiler içerebilir.
En zorlanarak okuduğum King kitaplarından biriydi sanıyorum. Stephen King, günlük hayatı detaylarıyla anlatmayı seven bir yazar. Bunu bilmeme rağmen bu kitap nedense bana aşırı uzatılmış hissi verdi. Karakterleri anlamamız için elbette güzel bir özellik. Fakat olay örgüsünün dağınık olmasıyla birleşince sıkıldığımı itiraf etmeliyim. Kitap 5 ayrı öyküden oluşuyor gözükse de karakterleri ortak olduğundan roman gözüyle bakılabilir. Aslında bu 5 öykü Amerika'nın sırasıyla 60, 66, 83 ve 99 yıllarını anlatıyor. Özellikle Vietnam Savaşını. Sanki yazarın derdi bir olay oluşturmak değil, bunu anlatmakmış gibi hissettim. Bu da kitabı bitirdikten sonra ee ne oldu, neydi bu şimdi gibi bir tepki oluşturmama sebep oldu. Üslubuyla, yazım tarzıyla tam bir King kitabı. Maça Kızı ismi, hem bu kitapta hem de genellikle King kitaplarında rastladığım kumar bağımlılığı göz önüne alınırsa oldukça manidar bir isim. Ayrıca Kara Kule serisine de biraz değiniyor.
Sonuç olarak ben aradığımı bulduğumu, çok beğendiğimi söyleyemeyeceğim. King severler okusa bile ilk defa okuyacaklar başka kitabından başlasa daha iyi olur.
Not: Kitabı okuyunca her şey gözüme kötüymüş gibi göründü nedense.
