"Ne hesaplıyorsun?" diye sordu Uraz.
"Önümüzde kaç ev olduğunu. Beynim durdu sanki. Hesaplayamıyorum."
"Taylan bize önümüzde iki yüz yetmiş kilometre var dediğinde üçüncü evdeydik. Her iki evin arasında on beşer kilometre varsa önümüzde on sekiz ev olmalı. Eğer son evden on beş kilometre sonrası bir ev değil de kapıysa on yedi ev olmalı. Yani toplamda yirmi ya da yirmi bir ev var. Dokuzuncu evde olduğumuza göre platformu yarıladık
sayılır."
Sonsuzluk Oteli (Sesli Öykü)
“Herkesi taşıyacağınıza boş odayı müşteriye versenize?”
“Ama bütün odalar doluydu.”
Okan gülmeye başladı. “Galiba beynim durdu. Bütün odalar doluydu ve herkes bir sonraki odaya taşınınca yer açıldı, öyle mi?”
“Evet,” dedi resepsiyoncu. “Beyniniz o kadar da durmamış. Aynen bu şekilde oldu.”
Matematikçi David Hilbert'in Sonsuzluk Oteli Paradoksu'ndan esinlenerek yazdığım bu öyküyü dinlemek için:
youtu.be/kpfAHgP3_do
Okumak için:
gizemcetin.com/sonsuzluk-oteli
oykuseckisi.com/sonsuzluk-oteli...
Arkadaşlar,oruçluyken dışarı çıkınca beynim benden ayrı bir yerde geziyordu bugün.Resmen beynim durdu kaldı,unuttuğum bir şey aklıma gelmedi ya sizde de böyle oluyor mu?
TÜKENMİŞLİK DERE BOYU
Bana böyle şiirler yazdıranlar,
Beni daha da sessiz ediyorlar.
Dolaşınca bir kere fikirlerime,
Yolu yoldan çıkarıyorlar.
Bana hep böyle şiir yazdırıyorlar,
Sessiz bir işkence gibi.
Aklıma doluşuyorlar,
Kpss ile mücadele.
"Ah, mutsuzum... Çalışamıyorum, çalışamıyorum. Yeter! Yeter! Her şeyi hor görüyorum... Yirmi dört yaşındayım, uzun bir süredir çalışıyorum ve beynim durdu, kilo verdim, güzelliğim gitti, yaşlandım, hiçbir şeyden ama hiçbir şeyden mutlu olamıyorum ve zaman geçiyor. Gerçek ve güzel bir yaşamdan ayrılan her şey gittikçe uzaklaşıyor, bir uçuruma doğru gidiyor gibi görünüyor. Umutsuzum,umutsuz! Nasıl yaşıyorum, şimdiye kadar kendimi nasıl öldürmedim, bilmiyorum..."
Sayfa 91 - İrinaKitabı okudu
