Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.12
303 syf.
10/10 puan verdi
Mutlaka Ethica'dan sonra okunması gereken başyapıt.
Ethica'da anlattığı kavramları bu eserinde kullandığı için sürekli sözlük açıp bakmak yerine Ethica ile sorunu çözebilirsiniz.
Spinoza, siyaset-politika ve teoloji üzerine kaleme aldığı bu eserinde çok ağır ve çok da gerçekçi eleştiriler getirir siyasete ve dine. Bu yüzden yaşadığı zaman ve mekanda şeytanlaştırılmış ve afaroz dahi edilmiştir.
Bu can alıcı kitabının ilk bölümü siyaset üzerinedir. ideolojilerin ne kadar güzel şeylerden bahsetse de uygulamada ne kadar yetersiz kaldıklarını ve aslında hiç de öyle bir dertlerinin olmadığını (-ki bence de öyle) çok ince detaylarla işler.
ikinci bölüm ise tanrının adaleti - doğanın kanunu - insan doğası bağlamında getirdiği su götürmez gerçekçi eleştiri ve analizlerle doludur.
Tepki çektiği nokta da ikinci bölümde.
üçüncü bölümünde devlet hiyerarşisi ve yapısı üzerine bir inceleme yapmış, olan ile olması gereken ve öyle olduğu iddia edilen arasında devletin misyonunu işlemiştir. bir yandan siyasi erkin tanrılaştırılması konusunu ele alır ki terörist kavramı o gün kullanılıyor muydu bilmem ancak spinoza'nın azılı bir terörist ilan edilmesi için yeterli analizler barındırıyor.
geri kalan bölümler ise bu saydıklarımın alt metinlerini işleyen yardımcı bölümler olarak karşımıza çıkıyor.
''kutsal kitaplardan felsefe çıkmaz olsa olsa basit bir zihnin bulabileceği ahlak kuralları çıkar'' diyerek zaman ayarlı bombayı şehrin en kalabalık meydanına bırakmıştır.
Sorunlara çözüm yolları da sunmuş olması dönemin devlet-din ve ekonomik güçleri tarafından lanetlenmesine sebep olmuştur.
okuyun, anlayın ve okutun.
Popüler edebiyat örneği olduğunu baştan söylemek isterim. Çocuk tacizini konu alan bir Ahmet Ümit romanı. Bu koçu çok satar, her gruba hitap eder diye yazılmış gibi düşündüm. Son yılların trendi mi bilmem ama devrik cümle, ya da konuşma dilinin ağır bastığı bir eserden bahsetmek istiyorum. Biraz argo olacak ama bana göre gevşek bir üslup kullanılmış. Sanki roman 435 sayfa olsun diye uğraşılmış. Ben eserde edebi bir yön, Türk Edebiyatı’na değişik bir örnek teşkil ettiğini düşünmüyorum. Tek hoşuma giden yazım yanlışı ve imla hatasını görmeyişimdir. Küçük bir pasajda defalarca yenen poğaçalar hele hiç olmamış. Betimlemeler çok sıradan, tasvirler sönük kalmış. Her zaman Türk yazarlarımızı desteklemekten yanayım. Maalesef kitap bana biraz “ Leyleklerin Uçuşu” nu anımsattı. Evet genelde komiser, polis diyaloğu geçse de edebi bir eserde üsluba çok dikkat edilmelidir. İsterdim ki sayfalar parmaklarımın arasında kayıp gitsin, heyecanla bir sonraki sayfaya geçeyim ama olmadı, sıktı beni. Yazarın Ankara’ da imza gününe katılıp bizzat kaşelettim.Her şeye rağmen tebrik ederim. Eleştirimden dolayı affınıza sığınırım. Bu da benim fikrim.
İnsanın derdi ne kadar büyük olursa gülüşü o kadar sıcak olurmuş, o dert güzelleştirirmiş onun yüreğini. O derdin büyüklüğü neye göre ölçülür biçilir bilmem ben. Fakat birinin gülüşünün sıcaklığını hissettim mi anlıyorum ki derdi çok. Güzelleşmiş derdiyle”
-Leyla ile Mecnun
Burak Aksak
" Yelkenler biçilecek, yelkenler dikilecek;
Dağlardan çektiriler, kalyonlar çekilecek;
Kerpetenlerle surun dişleri sökülecek
Yürü, hâlâ ne diye oyunda oynaştasın ?
Fatih'in İstanbul'u fethettiği yaştasın.! Sen ne geçebilirsin yardan, anadan, serden....
Senin de destanını okuyalım ezberden...
Haberin yok gibidir taşıdığın değerden... Elde sensin, dilde sen, gönüldesin baştasın...
Fatih'in İstanbul'u fethettiği yaştasın.! Yüzüne çarpmak gerek zamanenin fendini...
Göster : Kabaran sular nasıl yıkar bendini ?
Küçük görme, hor görme, delikanlım kendini
Şu kırık abideyi yükseltecek taştasın;
Fatih'in İstanbul'u fethettiği yaştasın.! Bu kitaplar Fatihtir, Selimdir, Süleymandır.
Şu mihrap Sinanüddin, şu minare Sinandır.
Haydi artık uyuyan destanını uyandır.! Bilmem, neden gündelik işlerle telaştasın
Kızım, sen de Fatihler doğuracak yaştasın.! Delikanlım, işaret aldığın gün atandan Yürüyeceksin...
Millet yürüyecek arkandan !
Sana selam getirdim Ulubatlı Hasandan .... Sen ki burçlara bayrak olacak kumaştasın;
Fatih'in İstanbul'u fethettiği yaştasın.! Bırak, bozuk saatler yalan yanlış işlesin !
Çelebiler çekilip haremlerde kışlasın!
Yürü aslanım, fetih hazırlığı başlasın... Yürü, hâlâ ne diye kendinle savaştasın ?
Fatih'in İstanbul'u fethettiği yaştasın.! "
⭐ Puan : 5/5
Kitabı görünce aklınıza gelen ilk isim Montaigne oluyor. Deneme türünü seviyorsanız da tereddüt etmeden başlıyorsunuz okumaya. Okudukça şunu soruyorsunuz kendinize; bir insan düşüncelerini böylesi güzel nasıl dile getirebilir? Bu kadar fazla örneği verecek birikimi nasıl elde etmiş olabilir?
Felsefeden, tarihten, edebiyattan, biraz da kendinden harmanlayarak; okuyucularının yüzünde tebessüm bıraktıracak bir eser çıkarmış ortaya.
Tabi ki her bölümü aynı hevesle okumayacaksınız, deneme bu. Ama okuduklarınızdan kendinize çıkardığınız pay yanınıza kar kalacak.
Başucu kitabı olur mu bilmem, fakat ara ara açıp şu bölümde neyden bahsediyordu o hikayeyi bir daha okuyayım diyeceğinizden eminim.
İçimizde aciz var!
Bu kitabı içimde yaşayan şeytanla okuduk. Kürk mantolu Madonna'nın verdiği şarhoşlukla bir hevesle başladım. Olaylar biraz sıktı... Öyle zamanlar oldu ki kitabı hiddetle kapattım, Ömer'le kavga ettim, Macide ile sohbet ettim. Tüm sayfayı çizecek kadar beğendiğim yerler oldu ama ben ilk kez başka birisinin yerine vicdan azabını bu kitapla çektim. İçimdeki şeytanı bile hayrette bırakan olay veznedarın Ömer'e 200 lira vermesiyle geçen konuşma, günlerce vicdan azabı çekmemin müsebbibi. Ve çekeceğim. Bu konuşmaya şahit oldum sonuçta. Macide'nin müziğini merak ettim, sanki bahsi geçse duyacaktım da... Öyle bir somutlaştırdım ki her şeyi, etrafımda olup bitiyor gibi geldi. Bittiğinde bir boşluğa düştüm. Bir anda var olan karakterler bir anda yok oldular. Ama veznedar hep hatırlanacak. Bilmem veznedarı merak edenler var mı? Ömer, Macide ve Bedri etrafında dönen olaylar arasında kaybolup gitmeyi haketmeyen tek karakter veznedar. Hala sinirli olduğum Ömer' in değişeceğine ise yürekten inanıyorum.
Bu kitabı Veznedara selam ederek bitirelim. Hoşçakal Hafız Bey!
